[OutKast]

Açıkçılara mutlu yıllar locacılara hepi börtdey der ‘Yalnız ve mutsuz ülkeme’ kralından bir 2010 dilerim.
Maçlar tatile girende böyle olur yazarın köşesi. Sayfalar yalancı transfer haberleriyle dolar; Beşiktaşlı’nın payına Guti Haz düşmüş, haz duyarız.
Raul Madrit’in en kral topçusu ayrılacaksa ülkesinden, geleceği son bir kaç ülkeden biridir Türkiye; yemeyiz elbet ama okuruz zevkle bu yalanı da. Hem bu yalanlara alışkınım Asuman’dan.
Yıllar önce Luçesku bir kara kartal iken Kılarens Zedorf arar kendisini kartalsel hattından “Hocam” der “Saygılar, yüzüncü yılını kutlayan bu büyük camiaya katılmak isterim hatta her şeyden çok isterim”der habere göre. Luçesku o babacan ve bilge tavrıyla kibarca teşekkür eder Zedorf’a ve “Ben de çok isterdim yeğen” der ve ekler “Lakin senin mevkiinde Niyazi oynuyor.” Kıssadan hissesi yoncadan eminem; Zedorf hala Milan’da, Niyazi’yi Allah bilir, 7 yılda Niyazi ve Zedorf’un mevkilerinden geçen Beşiktaşlı topçular yol olur burdan fizana kadar. Mutlu yıllar Asuman her nerede taş atıyorsan ve hangi bahtsız Niyazi ile yaşatıyorsan hayalimi.

***
Maykıl Ceksın’ı aniden ve hinlikle Beşiktaşlı ilan eden Çarşı patentli veciz yılın en sansasyonel çıkışı idi, yamuluyorsam düzeltiniz.
Yılın en çirkin olayı da bir kulüp başkanının fiili saldırı ve tacizine maruz kalan gazeteci Erhan Telli’nin başına gelenlerdi. Yılın gerilim oskarı artık kanıksadığımız ve yıldığımız üzere Fenerbahçe-Galatasaray derbilerine gidiyor; kontrolsüz rekabet rekabet değil. Diyarbakırspor üzerinden yaşatılan faşistike korolanmaları 2010’da görmesek ve bir alkış daha uzatsak İnönü sakinlerine bu vesileyle.
Hayatını kaybeden tribün liderinin anısına onun adının yazılı olduğu formalarla ısınmaya çıkan Cimbomlu futbolcular ve o maçta atılan gollerin anonsunun merhumun adıyla yapılması bendenizi bir ‘Kim Ki Duk’ filmi izlemişcesine alaşağı etmiştir; bir değeri varsa ‘Fe ağbi ağlak mansiyonu’ verelim bu duygusal reddedişe. Yılın falcısı yine Denizli ve Türksel ligin ilk yarı reytink kralı yine Yılmaz Vural. Lügatımıza yeni giren en baba deyimler Ersun Yanal’dan ‘duygu bütünlüğü’, Mustafa Denizli’den ‘distanz’. Ben hocalarımız içinde Muhsin Ertuğral’ı hiç şaşmayan olumlu ve yapıcı yaklaşımlarıyla ilk sezonun en güzel adamı seçiyorum. İlk yarının oyuncusu İbrahim Üzülmez’dir; bunu en bilgelerle Meleke, çakır gözlü Demirkol, Okay Karacan, Rıdvan hoca kimseyle tartışmam. Sen otuzaltı yaşına gel, canla başla oyna, takımın en çok koşanı ol, sağ ayakla asistler filan, sağol be kaptan, kim ne derse desin düşmedin daha çaptan. Yılın hayal kırığı da bizden; adını söylemem ki ilk onbirin yarısı üstüne alınıp çeki düzen verirler belki hallerine.

***
Dört büyüklerimizin forvet hattındaki sorunlu suskun golcüleri arasında Makukula’nın neredeyse oybirliğiyle ilk yarının forveti seçilmesi şaşırtıcı değil. Güyiza’nın bakışları Fenerliye biraz olsun cesaret veremedi, Semih artık nöbet yerinde uyukluyor.
Nobre “Senin yaptığını ben bile yaparım hatta yapamadıklarını da” dedirtmeye adamış bu sezonu. Bobo’yu çözmek zor iş. Nonda, Küvıl ve Arda’dan sonraki forvetmiş, Raykart öğretti bize. Gökhan Ünal karasevdaya tutulmuş gibi. Yani ilk yarının bir onbirini yapsak forvete koymaya adam yok sanki. Sol iç Hurşit Meriç sağ iç İvan Ergiç desek tek forvet Gürcan Bilgiç mi demeliyiz. Yeni yılda Türk futbolu adına dilenecek en güzel şey düşler sahnesinde bir Fener-Galatasaray finali olabilir; kazananı aranızda seçersiniz artık. Arda’ya Livırpul forması, Adnan Polat’a milyon pağundlu bir banka hesabı, Yıldırım Demirören’e süper emeklilik dilesem kimi üzmüş olabilirim ki. Ersen Martin La liga yada bundezligada oynamak istiyormuş, ben de Leonard Kohen’e bir beste vermek isterdim aslında. Hayalcilik iyi şeydir; sadece ‘önündeki maçlara bakmayı bilen’ topçuya yeğdir böylesi, hayali de olacak topçunun ve elbet fantezisi.

***
Ev hanımlarının haftada beş gün iki saatten bir diziye abone oldukları gerçeğini hiçe sayarak evin beylerinin burnundan getirdikleri futbol düşmanlığının ölçüsünü değiştirecek bir güzellik olmalı. Şiddet ve teröre karşı bir yasa değişikliği spor bakanımızın yeni yıl müjdesi. Sponsorlar, büyük paralar, endüstri, total, global derken başkalaşan futbolda forma aşkıyla oynayacak eski kafalı bir romantik futbolcu bulamayacağımızı kabul edelim artık. Yeni yılda futbol hiç izlemeyenleri bile cezbedecek büyük bir romantizm yaşamalı. Pi-Arcısı değişmeli ligimizin, heyecan gelmeli. Yeni bir kahramanı olmalı sanki, bu Ezel fenomeninden cımbızla kendisini ayıran Ramiz Dayı olabilir. Başkanları tarafından susturulan tribün liderleri eksikliğinde kendisini mabedin orta yerinde üçlü çektirmeye davet ediyorum. Ben Ezel’den beridir hür yaşadım hür yaşarım, hangi çılgın bana zincir vuracakmış şaşarım yeğen. İlmi okuldan hayatı BeşiktAŞK’tan...
Hepinizin yeni yılını kutlar, Asuman’ın yeni yılını kurtlarım. Kurt düşüp içine kemirsin seni
Asuman; bir başkan kocca bir camianın heyecanını nasıl kemirip tükettiyse öyle işte. Açtırma kutuyu söyletme Guti’yi, başkanını da al git be Asuman; yok yarama ‘sizsizlikten’ daha iyi pansuman. Formamızın rengi ne olursa olsun yeni yılda hepimiz kazanmaya mecburuz; anılarda zaten hep mağlubuz. Yeni yılda eskisi gibi severim seni...


Feridun Düzağaç