[mezarkabuL]

Ruhum acı çekiyor her zerresine kadar.her bi sızlanışta 100 kat artarak yığılıyor acım ve kalbimde birikiyor.biR pislik olma yolunda emin adımlarla ilerliorum.acıdan zevk alıyorum resmen...Rüzgar kötülük kokuyor; yağmur damlalrı düştüğü heryeri deliyor.güzel olan hiçbir yer güzel olan hiçbir şey yok!ölümü bekleyerek yaşıyorum.hayattan en fazla iki saat kopabiliyorum.en fazla iki saat yanıyor kırmızı ışık bi hafta içerisinde...parmaklarımda kokusunu arıyorum;bağlıyorum kendimi ona iyice...bilerek, ölürcesine,öldürürcesine kendini...canımı acıtmak için önüme çıkan her fırsatı değerlendiriyorum.her İnsanı kullanıyorum.!
insanlar...
oFF..
deRin boşluk...sonu olmayan bir kuyu..sonsuza kadar dibine düşmeye çalıştığın;ayağının kaydığı anda hissettiğin korkuyu sonuna; sonsuza taşıdığın berbat kuyudaki yalancı sonu müjdeleyen su damlacıkları...acınası gebertes, varlıklar..İki kutba ayırdım hayatımı..sevdiklerim ve umursamadıklarım.nese bahsetmicem onlardan.haketmezler satırlarımı!...
yalnzım..baRışmak istiyorum birşeylerle ama küs olduğum hiçbir şey yok ki:/ sırf güzel bir duygu yaşamayayım diye bozmuyor hayat aramı eşyayla..barışıcam bitanesiyle küsebilsem..önemseyemiyorum! GözleRimin morluğuyla izliyorum onları.şişmiş gözlerim ve bulanık beğnim..ve ölene kadar çalışmaya hzır kötülük meleklerim...sahip olduğum herşey üstüme üstüme geliyor.sıkıştırıyor beni odamın ayrılamadığım köşesinde.
en karanlık, en sessiz ve en müsait yer...
uzatıyorum eLLerimi hayata; tekme atıyor.birkez daha acıtıyor canımı.birkez daha sıkıştırıyor mengeneyi..eziyor her hücremi tek tek...kaybolmak istiyorum..
Allah'ım; bi anda ölmek değil istediğim...karşına geçemem.ben bunları yaptım aFFet diyemem.diyebilecek güçte olsaydım; gururu çiğneyebilseydim bir an; belki... işte...
doğmamış olmak istiyorum.sevgi deneno iğrenç duyguyu da ver bana ve bilinmeze gönder beni n'olur! ...'dan ibaret olan hayatımın son boşluğuna güzel bi kelime koy bu sefer. Düş-kalkma-"kayboL"son kelime bu olsun lütfen...