Ben Sende Var olmadım Sevgili!!! | | Bırak kendini çekeyim kokunu içime...Ruhum doysun özlemine.Serbest bırak yüreğini
ikalbinin atışlarını duyabileyim taa kalbimde..Öpme,sevme,sarılma ya da ama n'olur
bırak kendini.Hasret kaldığım kalbine,ruhuna yabancı bırakma beni.Bırak gönlümün
yatağına yatırıp seveyim biraz seni.
Madem benim değilsin bırak ben senin olayım bırak ruhum dinginliğe kavuşana kadar esirin olayım...
Gülüşün...
Ne kadar güzel gülüyorsun;içten,saf ama uzak...Tam uzatıyorum elimi tutup
okşayacağım suratını,tam dokunuyorum boşluğa,yokluğun uyandırıyor beni birden. Neden sonra anlıyorum;ben sende varolamadım sevgili...
Geceleri içerken senin için yokluğunla kadeh kaldırdım,yatıp sarılırken yastıklara yokluğun teselii etti beni. Ağlarken kafamı duvarlara vurarak, kıvranırken yatakta sen değil,bakışların değil yokluğundu yanımda olan...
Dokunurken başka tenlere,girerken koyunlarına ve verirken kokumu çıkıp bi yerden beni al diye bekledim..
Seni aradım başka başka dudaklarda,kokularda...Sokaklarda seni
aradım,gece lambasının altında oturan adamlara baktım,hiç tanımadığım insanlara
koştum,açtım kalbimi...
Sen yoktun...
Gelmedin,gelmeyecektin ...
Ben senin için en saf halimi en masum sevişmelerde kaybettim sevgili...
__________________ iki tanık var biri dilim biri kalemim, olanı biteni sindirdim yeter bana kendi derdim! |