İhanetin o çelikten sofasının soğukluğunda oturmuş
Kanlı bir aşktan kopan damarlarla ince oya yalnızlıklar örerken sarhoş vakitlerde
Siyah beyaz ruganlı bir gangster elindeki gül demetiyle öldürüyor
Tozlu düşlerde moonwalk yapan bütün kötürüm piçleri.
Yamaçlarda bir kartalın ağzından siyah kan damlarken,
Naftalin kokulu dolaplarda saklıyoruz masum cinayetleri.
-Çabuk saklan Jacques, baba geliyor.-
Biliyorum Jacques, annenin ürkekliğini de biliyorum
Ay’ın en derin kraterinde saklanmasının sebebini
En az senin kadar harika bir ürkekliği
En az senin kadar küçücük, masum.
Hadi koş evlat, haber ver annene
Bir adam geldi, istila bitiyor de, hüzün kaçıyor de.
Gelirken soyut gazlı bezler getirdim yanımda
Yaralarına gözlerimi basacağım; canı acımayacak, söz!
Ben can yakmanın ne olduğunu canım yanarken unuttum
Tertemiz düşler de var çantamda
İpek bir kuşağın bebeksi tenlerden sıyrılıp yere doğru süzülmesi gibi
Biz de sıyrılıp hüzünlerden, süzüleceğiz boşlukta
Uçmanın ne demek olduğunu öğrenirken
Aşkımızı da yazacağız meleklerin sırtına
Akbabaların ağızlarını burunlarını kıracağız demir çekiçlerle
Hadi koş Jacques, anneni çağır, acele et
Yolumuz uzun lâkin katığımız bol, bolca düş var çuvalımda ve bolca güzellik
Hadi tut elimden, güneşe doğru koşalım, denizlere doğru koşalım ardımıza bakmadan
Hem belki yolda yalan görmemiş çocukları da katarız ardımız sıra
Başını okşarız bütün güzel aşkların.
Batuhan Dedde.
__________________
 L Lawliet |