[dogan_cordoba]

Yoğun tempo
Yorgunluk
Bıkmışlık
Refleks boşluğu
Motivasyon eksikliği
Mücadelede bahane biriktirir.
Sakatlıkları ve kart cezalılarını koymadığım bu torbaya
Bir damla ab-ı hayat heyecan verir.
Ve o ab-ı hayat kesinlikle forma aşkıdır.
………………..
Düşüşte olduğun
Adımlarının bile yürümediği bir ortamda
Tek dayanağın sevgiline olan heyecanındır.
İçinde ne biterse bitsin telafisi vardır
Ama heyecanın biterse yollar azap
Meyler zehir olur.
İşte içinde olduğumuz bu dönemde
Beşiktaşlı oyunculara şiringa edilecek tek ilaç
Bahsettiğim heyecandır.
Yani forma aşkı.
……………
Bütün spor kamuoyu
Cumartesi akşamı ve bütün bir Pazar sabahında
"Muslera’ya çıkmayan kırmızı kartı" tartışırken
Ben de bu "Heyecanımı" döktüm kaleme
Ve maçı öyle bekledim.
Çok uzun zaman sonra
Çift forvetle oyuna başladı Beşiktaş
Bilic, Demba’nın iş bitiriciliğinin yanına
Pektemek’in hırsını monte etmişti
Bu yeni model "Vitrinimiz" hoşumuza gitmişti ki
Gol Gökhan Töre’nin uzun namlulu silahından geldi.
Tam bu golü alkışlarken
Olcay’ın kurnazlığıyla kazandırdığı penaltıya şahit olduk.
Demba’nın kalecileri çıldırtan dokunuşuyla 2-0.
2-0’ın verdiği rahatlıkla da özgüvenimizi yakaladık.
Ve ilk yarının son dakikasında öyle bir üçüncü gol var ki
Ayağa kalkıp öyle alkışlamanız gerekiyor.
Necip’in, İngilizvari uzun topunu
Demba, Fransız yumuşaklığında Olcay’ın önüne bıraktı.
Olcay da Alman disipliniyle topu alt köşeye asıverdi.
Bu çok uluslu 3. golün ardından çayımı demleyip
Şöyle rahat bir maç seyredeyimin hesaplarındayken
Benim açımdan öyle bir şeyin mümkün olmadığına kesin kanaat getirdim.
Zira daha ikinci yarıya ‘merhaba’ bile demeden maç 3-1 olmuştu.
Necip’in sakatlığı
Direkten dönen karşı bir top
Hafızamızda ilk maçı hep canlı tutuyordu.
Neyse ki geri çekilmekten vazgeçtiğimizde skor otomatikman 5 olmuştu.
Yazının başında bahsettiğim gibi
Bir damla ab-ı hayat nelere kadir gördünüz
Forma aşkı ve bir damlası
Koca stadı kırdı geçirdi.
Şimdi perşembeye bir damla
Ve pazara bir damla daha…