Bir kurdu avcilar fena halde sIkistirmistir. Kurt ormanda oraya
buraya kacmakta, ancak pesindeki avcilari bir turlu ekememektedir.
Canini kurtarmak icin deli gibi kosarken bir koyluye rastlar. Koylu
elinde yabasiyla tarlasina girmektedir. Kurt adamin onune coker ve
yalvarmaya baslar: "Ey insan ne olur yardim et bana, pesimdeki
avcilardan kacacak nefesim kalmadi, eger sen yardim etmezsen biraz
sonra yakalayip oldurecekler."
Koylu bir an dusundukten sonra yanindaki bos cuvali acar, kurda
icine girmesini soyler. Cuvalin agzini baglar, sirtina vurur ve
yurumeye devam eder. Birkac dakika sonra da avcilara rastlar.
Avcilar koyluye bu civarda bir kurt gorup gormedigini sorarlar,
koylu "gormedim" der ve
avcilar uzaklasir. Avcilarinn iyice uzaklastigindan emin olduktan
sonra koylu sirtindaki torbayi indirir, agzini acar, kurdu disari
salar.
"Cok tesekkur ederim" der kurt, "Bana buyuk bir iyilik yaptin"
"Onemli degil" der koylu ve tarlasina gitmek uzere yurumeye baslar.
"Bir dakika" diye seslenir kurt: Cok uzun zamandir bu avcilardan
kaciyorum, cok bitkin dustum, acim, kuvvetimi toplamam icin bir
seyler yemem lazimm ve burada senden baska yiyecek bir sey yok."
Koylu bagirir: "Olur mu, ben senin hayatini kurtardim."
"Yapilan iyiliklerden, verilen hizmetlerden daha cabuk unutulan
bir sey yoktur" der kurt.
"Ben de kendi cikarim icin senin iyiligini unutmak ve seni yemek
zorundayim."
Bir sure tartistiktan sonra, ormanda karsilarina cikacak olan ilk uc
kisiye bu konuyu sormaya ve ona gore davranmaya karar verirler.
Karsilarina once yasli bir kisrak cikar. " Ne vefasi " der
kisrak, "
Ben sahibime yillarca hizmet ettim, arabasini cektim, taylar
dogurdum,gezdirdim. Ve yaslanip bir ise yaramadigimda beni boylece
kapiya kovdu... "
Bir sifir one gecen kurt sevinirken bir kopege rastlarlar. "Ben
hizmetin degerini bilen bir efendi gormedim" der kopek, " Yillardir
sadakatle hizmet ederim sahibime koyunlarini korurum, yabancilara
saldiririm,ama o ben her gun tekmeler, sopayla vurur..."
Kurt koyluye doner, "iste gordun" der. Koylu de son bir
cabayla "Ama uc diye konusmustuk, birine daha soralim, sonra beni
ye" diye cevap verir.
Bu kez karsilarina bir tilki cikar. Baslarindan gecenleri,
tartismalarini anlatirlar. Tilki hep nefret ettigi kurda bir oyun
oynayacagi icin keyiflenir. "
Her seyi anladim da" der tilki "Bu kucucuk torbaya sen nasil
sigdin ?"
Kurt bir seyler soyler, tilki inanmamis gibi yapar: "Gozumle
gormeden inanmam..."
isin sonuna geldigini dusunen kurt torbaya girer girmez, tilki
koyluye isaret eder ve koylu torbanin agzini sIkica baglar. Koylu
eline bir tas alir ve "Beni yemeye kalktin ha nankor yaratik"
diyerek torbanin icindeki kurdu bir sure pataklar. Sonra tilkiye
doner"Sana minnettarim beni bu kurttan kurtardin" der.
Tilki de "Benim icin bir zevkti" diye cevap verir. O an koylunun
gozu tilkinin parlak kurkune takilir, bu kurku satarsa alacagi parayi
dusunur ve hic beklemeden elindeki tasi kafasina vurup tilkiyi
oldurur.
Sonra da torbanin icindeki kurdu ayagiyla durter:
"Hakliymissin kurt, yapilan iyilikten daha cabuk unutulan bir sey
yokmus..."
CAN DUNDAR |