[odin]

Kayıp altınlar ile ilgili olarak tarihsel arka planda kısaca değinilmesi gereken birkaç nokta var.

1-'Nazi altınları', ll. Dünya Savaşı sonrasında hem akademik alanda hem de komplo teorisyenleri tarafından en çok tartışılan konulardan bir tanesidir.
2-Bu hırsızlık mevzusunun kayıp altınlar boyutu kadar, tarihi eser, sigorta poliçeleri, mal ve toprak, kölelik, bonolar, özel eşyalar gibi yan konuları mevcut ve tümü büyük bir bütünü oluşturur. Konuya aşina birçok isim bu bütünü anlamadan tek tek altbaşlıkların bir şey ifade etmeyeceği görüşünü benimser. Bu da araştırmacıların işini zorlaştırır.
3-'Kayıp Altınlar' anabaşlığı hem Almanların savaş devam ederken çalarak Reichsbank'a koydukları kısmını, hem Bavyera'da ortaya çıkarılan çalıntı altınların Amerikalı askerlerin de karıştığı bir skandalla ortadan kaybolmasını hem de bu kayıp altınların savaş süresince ve sonrasında Naziler tarafından Almanya dışına çıkarılmasını kapsar.
4-'Çalıntı Altınlar' konusunun diplomatik miladı olarak 1944 yılı alınır. Nitekim 1944'de toplanan Bretton Woods Konferansının VI. bildirgesi tarafsız ülkelerde bulunan Nazi mal varlıklarının, altın stoklarının ve ticari tüm ilişkilerin dondurulmasını öngörürür. Tarafsız ülkelerdeki durumu yakından takip etmek amacıyla 'Safehaven' adlı bir program yürütülür. Bu dönüm noktasından sonra savaşın da sona ermesiyle beraber bir dizi gelişme yaşanır. 'Kayıp altınlar'a merak artar. Özellikle Amerikalılar Almanya'da dağ, tepe, köy, bucak, maden demeden 'goldrush' adı verilen bir arama seferberliği başlatır. Dönemin askeri istihbarat servisi OSS (Office of Strategic Services) işe el koyar. ABD Üçüncü Ordu'ya bağlı 90. birlikten iki asker, 1945'te tesadüf eseri Merkers potasyum madeninde gizlenmiş Nazi hazinesine ulaşır. İngiliz Devlet Arşivi Belgelerine göre 1950 itibarıyla kaybolan çalıntı altınların yüzde 58'lik bölümünün yeri tespit edilir.
5-. Dünya Savaşı biter bitmez Soğuk Savaş patlak verir ve kayıp altınlara, özelinde belirlenen öncelikler bir anda unutulur.