[disappear]

Ateist bir adam bir gün ormanda
geziyor ve etrafındaki güzelliklere bakıyormuş. "Evrim ne güzellikler

yaratıyor!" diye dünşüp mest oluyormuş. Birden arkasında kocaman bir ayı

belirmiş ve onu kovalamaya başlamiş.

Adam bütün gücüyle kaçıyormuş ama her

arkasına bakışta ayının daha yaklaşmş olduğunu farkediyormuş.

Dakikalarca süren bir kaçışın sonunda

adamın ayagı yerdeki dala takılmş,

ayı adamın üzerine atlamş, pençesini kaldırmş.

Tam vurmaya hazırlanırken adam

"TANRIM!!!" diye bagırmş. Bir anda zaman

durmuş, ayı donmuş, ormandaki nehir

bile akmaz olmuş. Bir anda

orman kararmş ve gökyüzünden bir ışık

hüzmesi adamın üzerine

parlamiş.

Çok derinden gelen ilahi bir ses adama: -

"Yıllarca bana inanmadın, yaradılışı kozmik bir kazaya bagladın, sana bu

durumda yardım etmemi mi

istiyorsun? Seni sevgili bir kulum mu

saymalıyım?" demiş.

Adam utanç içinde: - "Biliyorum bunca yıldan

sonra dindar biri olmayı istemem haksızlık,

ama belki AYIYI dindar yapabilirsiniz." demiş.

Ses:

"Peki." diye karılık vermiş ve ışık kaybolmuş.

Nehir tekrar akmaya baslamis. Herşey eski haline dönmş. Ayı

pençesini indirmiş, iki pençesini de göge dogru

çevirmiş, ve konuşmaya başlamiş:

"Tanrım, senin rızkınla orucumu açıyorum,

hamdolsun verdiğin nimetlere."