Beşiktaş 2006'yı kafamda dolaştırırken, aklıma NASA'nın, "Ay" yolculukları geldi. Biliyorsunuz aya gitmek kadar oradan dönebilmek de önemlidir. Apollo 13'ün insanlı ay yolculuğu hedefe az kala "Ölümcül" bir arızaya takılmıştı. Milyarlarca insan artık aya inemeyecek olan aracın, içindeki astranotları dünyaya getirip, getiremeyeceğine kilitlenmişti. Apollo 13'ün dünyaya dönüşü, Apollo 11'in aya inişinden daha büyük "reyting" yapmış, filmleştirilmişti. Beşiktaş 2006'nın 17 haftalık serüveni Apollo 13'ten farklı olmadı. "Survivor" gibiydi. Arıza ilk hafta Manisa'da başladı. "Onarıldı" derken Trabzon ve G.Saray maçlarındaki "Elektrik kontağı" yeniden yolculuğun keyfini kaçırdı.
Hele de Sakarya ile başlayan ve Kadıköy'e uzanan 4 haftalık bir etap vardı ki, ya her şey bitecek ya da yeniden başlayacaktı. Arızalarla dolu bu yolda Beşiktaş, F.Bahçe'yi yense, "Zirveye" konacak, yenilse "Uçuruma" yuvarlanacaktı. Beşiktaş'ın 2007'den az buçuk umudu varsa bunu Kadıköy'deki beraberliğe borçlu. Orada "Ölümü" görüp, "Sıtmaya" razı oldu. Bütün bu arızalar, biraz malzemeyi eksik bırakan yönetimden, çokça da Tigana'dan kaynaklandı. Tigana ilk 14 haftada hep, "Yanlış" düğmelere bastı. Ne zaman ki sistemin merkezine 4 kişiyi yerleştirdi, "Motor" çalışmaya başladı. Ve ne zaman ki pilot koltuğuna Rico Paşa'yı, arka koltuğun soluna da İ. Akın'ı oturttu, o zaman Beşiktaş Apollo 13 gibi dünyaya döndü.