Noel hediyesi!
Bu özel maçın futbol felsefesinin Beşiktaş adına düğümlendiği iki nokta şu;
A-Sıradan oyuncular, sıra dışı olursa ne olur?
B- Sıra dışı oyuncular sıradan biri olursa ne olur? Şu iki nokta çok önemliydi;
1- Yanlış olan şuydu: Beşiktaş klasik,
'çizgi savunma' hatasında ısrar edince Leverkusen 15 dakika da inanılmaz 3 pozisyon buldu ama kaçırdı. Bu Beşiktaş adına harika şans pozisyonlarıydı. Bu dengesizliği bozmak için Koray Avcı'nın,
'sarkık liberoya' dönmesi sorunları çözdüğü gibi gereksiz panik savunmaya da izin vermedi.
2-Doğru olan da şuydu: Beşiktaş hücumda
radikal bir kararla
Nobre'nin yerine Bobo'yu sürdü. Bu doğru yorum sonucunda Beşiktaş rakip kaleye çabuk gitti. Sol tarafta ise
İbrahim Üzülmez - Ali Tandoğan ikilisi ile yeni bir hücum hattı yaratıldı. Bu pozitif düşünceye Rico Paşa liderlik yapınca, Beşiktaş ilk yarıda iki harika pozisyon yakaladı. Bu iki pozisyonda Bobo topu iyi taşıdı ama gol vuruşlarında aceleci ve dikkatsizdi.
NOBRE'NİN GİRİŞİYLE...
İlk yarının futbol adına yorumu şudur;
Sıra dışı Rico Paşa ilk yarıyı sıfır pas hatası ile bitirdi. Ayrıca hücuma çıkışlarda araya uzattığı toplarla maça damga vurdu. Ama sorun şuydu: Sıradan oyuncular futbollarına hiçbir şey katmadılar.
Bu sıradanlık Beşiktaş'ı sıradan takım yaptı. İlk yarıda kaleci Runje hem şanslı hem de başarılıydı.
İkinci yarıda Tigana ilk 20 dakika oyuna müdahale etmedi. Son yarım saatte Nobre'yi oyuna soktu ve ona iki görev verdi. Yüksek topları kafayla indirmek ve rakip savunmanın oyuna çıkmasına izin vermemek gibi. Savunmaya çekilen Beşiktaş; Gökhan Güleç'le kontratak silahını da kullandı. Ama bu değişim iyi giden her şeyi kötüye çevirdi. Bir de İtalyan hakemin bir penaltı yorumuna itiraz edemeyiz ki.
(Baki Mercimek hep formadan çekiyor)
Penaltıyı Runje kurtardı, savunma uyudu ve dönen top bir rüyanın sonu oldu.
İkinci gol ise Almanlar'a Noel hediyesi oldu. Yazık oldu Beşiktaş'a!
MESAJ: Başkan Demirören,
"Turu geçersek süper bir oyuncu alacağım" dedi. Oysa: bu maçta o süper oyuncuya o kadar çok ihtiyaç vardı ki!...