Ayrılıklar Bitmez
Gün ağrınca kalkamaz birden
O yattığı sert, kuru yerinden
Bir baş ağrısı ense kökünde
Acır kendine, başlar yeniden
Her kadehte bin isyan şahlanır
Bir isim bir aşk daha silinir yine gönlünden
Her tüketilmiş sarhoş geceden
Tek şey anımsar eski günlerden
Bir çift mahsun göz, uysal hüzünlü
Biraz kaderci, ürkek, çekingen
Her an koşardı canı yürekte
Ne zaman isteyip arasa en uzak yerlerden
Ve ayrılıklar bitmez öğütür
Ve gölgeler siner ömrüne kaçar kendinden
Ve ayrılıklar bitmez öğütür
Ve gölgeler siner ömrüne kaçarak kendinden
Yıllardan beri hep o hayali
Taşır sırtında bir yük misali
Sarar pişmanlık şöyle inceden
Yorgun utançlı, başlar yeniden
Her kadehte bin isyan şahlanır
Bir isim bir aşk daha silinir yine gönlünden
Ve ayrılıklar bitmez öğütür
Ve gölgeler siner ömrüne kaçar kendinden
Ve ayrılıklar bitmez öğütür
Ve gölgeler siner ömrüne kaçarak kendinden
__________________
__________________
Gönlümle baş başa düşündüm demin;
Artık bir sihirsiz nefes gibisin.
Şimdi tâ içinde bomboş kalbimin
Akisleri sönen bir ses gibisin.
Mâziye karışıp sevda yeminim,
Bir anda unuttum seni, eminim .
Kalbimde kalbine yok bile kinim .
Bence artık sen de herkes gibisin.
Eylül 2008
|