[OnuR]

Ben seni bir kere gördüm;yüreğime kadifeden bir tohum ekildi.

Seni anlaşılmaz kılan sır hürmetine ,bu sırdan izler taşıyacağım yazıma

Çünkü sen ne çok bakılsan ,okunsan ,yaşansan ..Bir gülün tomurcuğu gibi kapalıydın;gözlere uzak ,görünmeyene yakındın.

Sana ne dost,ne yar , ne sırdaş diyeceğim.

Sana hem dost,hem yar,hem sırdaş diyeceğim

Seni yazdıkça , anlattıkça kapatacağım

Seni ,hatırladıkça unutacağım…İsyan ile ağladıkça kabulleneceğim.

Kapıma gelecek ve dünyama gireceksin.

Gülün yumuluşunda görünen isminin baş harfini okuyorum

Bu yüzden güle tavır koyamıyor,koyanlarıda “Halden Anlayan Gülden Anlar “ diyerek onaylamıyorum.

Ben seni bir kere gördüm ,bin kere görenleri anlamıyorum; nasıl baktılar sana ikinci defa ,nasıl bakabildiler ?

Ben susuzum bir kere gördüğümden ,ama bin kere seni görenlerin kanmışlığına inanmıyorum.

Seni aşkın ardına düşünce anladım.Seni varid aşkından ,sırlarından ,med-cezirlerinden ,bilecek ,bulacak ve seveceğim.Mürailerin sevgilerinden ayıkla ve öyle sev beni..!!

Hakk’a yakınlara yakın olanların sayfasına yazıldı adım; hayatta çok şey bulmasam da gam yemem artık “Sıdk” ile mührün basılsın yüreğimin üstüne.

Sevda sahilinde uzunca yıl yürüdüm.

Eliften asama dayanarak

Uzadı yollar,vuslat hep uzadı

Gölgeler sarp dağlar oldu,önümde

Ayağıma sevgilerden taşlar gelip yürüdü

Ben yürümeyi hiç bilmezdim

“Sen önümde, hep önümde yürümeseydin “