Bakın neler değişti
Beşiktaş 2007'nin verdiği ilk mesaj şu; koskoca bir sezonun ilk yarısını Tigana sayesinde çöp sepetine attığımız için özür dileriz. Evet, hazin gerçek böyle... Eğer Tigana, A.Gücü maçında denediği "ikili forvet" sistemini ağustosta başlatsa, Beşiktaş bugün liderin 8 puan gerisinde değil, belki "önünde" bile olacaktı. Sistem deyip geçmeyin... Her elbise, her bedene uymuyor. Tigana'nın ilk iki sistemi Beşiktaş'la "doku uyuşmazlığı" yaşamıştı. 4-3-1-2 sistemi, aylarca Beşiktaş'a "fren" yaptırdı. "Aşırı" puan kayıpları, "doğru" yerlerde oynatılmayan "yanlış" oyuncular sayesinde gelmişti. Beşiktaş, o dönemdeki üç puanları son yarım saatte "intihar saldırıları" ile kafa göz yararak kazanabilmişti.
Oyun kurgusunu, mevsimden mevsime değiştirmeyi akın edebilen Tigana'nın 4-4-1-1 sistemi ise; Ricardinho'yu keşfetmek (!) dışında pozisyon bile bulamıyordu. Sistem, Nobre'yi topla buluşturamıyor, sadece Ricardinho sayesinde ayakta kalabiliyordu. Galiba birileri "yeter atık" demiş olmalı ki, ilk kez A.Gücü maçında denenen 4-4-2 sistemi Beşiktaş'ı hayata döndürdü. Gecikmeli "doğru" sistem, bakın neler üretti: Bir 90 dakikada 14 gol girişimi, 11 net pozisyon... Durum, Beşiktaş'ın ortalama 7 maçta bulabildiği fırsatları tek maçta yakalayabilmesi anlamına geliyor. Bir kez daha "altını çizerek" vurguluyorum. Beşiktaş'ın kadro yapısı değişen sisteme rağmen "dört dörtlük" olamaz. Sağ tarafta ve Gökhan Zan'ın yanında "anormal" boşluklar var. Bu, işin "kötü" tarafı. "İyi" tarafına gelince... Beşiktaş artık topu "rakip kale" önünde oynayacak.