[özgür_1903]

Hayal mi.. Juanfran mı?

Juanfran, İspanyol liginin en iyilerinden birisi olarak Beşiktaş’a geldi. Tek topa vurmadı, doğru dürüst tek maç oynamadı, en ufak bir iz bırakmadan ülkesine döndü. Önceki akşam baktım, Real Madrid-Zaragoza maçında, sahanın en iyi adamı Zaragoza’nın sol kanadında oynayan Juanfran’dı. Altmış metrelik pasları forvetlerinin ağzının içine attı. Takımının her atağında rol aldı. Rakip hücumlarda kritik müdahaleler yaptı. Sanki hayal görüyordum, sanki bir rüyadaydım.

Peki be kardeşim, bu kadar iyi futbolcuysan Beşiktaş’ta adam gibi bir maç bile neden oynamadın? Hem kendine, hem Beşiktaş’a neden böyle bir pişmanlık yaşattın.

Aslında Beşiktaş’ta bu örnekler çoğalabilir. Ailton, Almanya gol kralı olarak geldi, büyük bir hayal kırıklığı ile geri döndü. Kleberson geldiğinde tribünleri ayağa kaldırıyordu, şimdi aynı tribünleri hasta edip yatırıyor.

Nobre, Fenerbahçe’de ortalama 15-20 golle oynuyor da, Beşiktaş’ta koca bir ilk yarıda sadece bir gol atabildi.

Delgado geçen yılın Avrupa’da en fazla konuşulan isimlerinden biriydi. Beşiktaş’ta ya hasta ya sakat. Kendisini sahada gören olmadı.

Neden böyle, anlayan varsa anlatsın da, biz de meraktan kurtulalım. Beşiktaş’a aslan gibi gelenler, ne oluyor da kısa sürede “süt dökmüş kediye” dönüyor. Yok mu bunun bir çaresi? Yazık değil mi Beşiktaş’ın paralarına. Yazık değil mi Beşiktaşlının umutlarına.

---------------------------------------------

Yavru Kartallar

Galatasaray “Yavru Aslanlar”ı sahaya sürdü. Beşiktaş’ın “Yavru Kartallar”ından ses seda yok. Ama duyuyoruz ki, Beşiktaş’ta ışıl ışıl parlayan gençler var. Sıkça konuşulmaya başlandı. Bunlardan birisi Can. Ümit Milli Takımında santrfor, Beşiktaş A takımı ile antrenmana çıkıyor ve Tigana’nın gözdelerinden biri. O zaman yavaş yavaş sahaya sürmek gerekmez mi? Bir başka isim savunmada Koray. Kendisi için “yerli Beckenbauer” diyorlar. Dileriz bu “Yavru Kartallar” kendilerine bağlanan umutları boşa çıkarmazlar. Dileriz daha yolun başında şaşırmazlar.