Tahta parçaları (Yaşam süresi: 15 yıl)
Ağaçtan elde edilen tahta parçalarının ana maddesi selülozdur. Tahta boyalıysa, boyanın çözünmesinin uzunluğundan dolayı tahtanın doğaya karışma sürecide uzuyor.
Büyük parçalara nazaran küçük tahta parçaları, daha kısa sürede doğaya karışıyor. Kibrit çöpleri ise yaklaşık 6 ay gibi bir zamanda doğaya karışmaktadır.
Alüminyum kutu (Yaşam süresi: 10–100 yıl)
Yaklaşık 200 mikron kalınlığında olan alüminyum kutuların üstleri teneke ve vernikle kapatılmaktadır. Teneke paslanarak yaklaşık 1 yıl gibi bir sürede doğaya karışmaktadır. Alüminyum ise oksijen ve yağmurun etkisi ile yaklaşık 100 yıl içerisinde doğaya karışmaktadır. Alüminyum kutuların doğaya karışma sürecinin uzunluğundan dolayı alüminyum kutuları atmak yerine yeniden alüminyum üretimi için kullanılması doğaya atmaktan çok daha uygun olur.
Plastik şişe (Yaşam süresi: 100–1000 yıl)
Plastik şişelerin yapısında polivinilklorür (halk arasında PVC olarak bilinmektedir) ve polietilen (halk arasında pet olarak bilinmektedir) vardır. Bu plastik türleri kolay üretildiği ve uzun süre bozunmadan kaldıkları için günümüzde çok fazla kullanılmaktadır. Çevreye atılan plastikler ise havadan ısı ve nemden etkilenmedikleri için yüzyıllarca doğada bozunmadan kalabiliyorlar. Çoğu zaman onları yakmak bile çözüm olmuyor. Günümüzde plastiklerin kolay çürümesi için yapılarına mikroorganizmaların çürütebilecekleri nişasta gibi mddelerin katılması çalışmaları devam etmekle birlikte kısa sürede bozunan çevreci plastiklerde üretilmiştir ve kullanıma geçilmiştir.
Plastik kartlar (Yaşam süresi 1000 yıl)
Plastik kartlar genellikle PVC’den üretilir. Bunlar günlük hayatta telefon kartları, master ve kredi kartları vb. olarak kullanılmaktadır. Yüzyıllarca doğada kalabilmesi belki ilerde arkeologlar için iyi bir belge olma özelliğini belirtebilir.
|