Ağartmak
Yün, özellikle parlak veya soluk renkte boyanırsa veya beyaz iplik ve kumaşlar eğrildiğinde ve dokunduğunda çamaşır suyu ile ağartılabilir. Bu yöntem, genelde gevşek yünün aksine bir kumaş veya iplik üzerinde uygulanır.
Saving; kapalı büyük bir daire içerisinde, yün açıcı sülfür dioksit içerir. Sülfürün yanmasından oluşan gaz; lif içerisindeki kirli renkleri renkli maddelere dönüştürür. Yün genelde; çite biçimindeki iplik veya kumaşlarda bu yolla ağartılır. Madde çember içerisinde bir gece kalır ve sabaha doğru iyice yıkanır.
Stoving iyi beyazlıkta bir yün üretse de, etkileri sürekli değildir. yün; hava içerisindeki oksijen gibi doğal rengine dönüşmeye meyillidir.
Hidrojen peroksit ağartma, sülfür dioksitte ağartmadan daha pahalıdır. Etkiler daha süreklidir. Yün birkaç saat erimiş hidrojen peroksit sıcak çözeltisinde bekletilir. Renk kirlilikleri yok olur ve ağartma etkileri süreklidir.
Boyama
Yün, imalat sırasında çeşitli aşamalarda boyanabilir, ham yünden parça eşyalara kadar. Lif çok fazla işlemden geçer ve şartlara dayanarak, seçilen boyalarla boyanır. Baskıda boya şarttır ve amaca ulaşmak için tatminkar bakımlarla bitirilen kumaş, kullanılabilirdir artık.
Şu anda, çok sayıda imalatçıların işine yarayacak, yün boyarmaddesi mevcuttur. En önemlileri asit, krom, vat, reaktif, mordan ve gilling boyar maddeleridir. |