Yapılan çalışmalarda, karaciğer ksantin dehidrojenaz enzim seviyesi ile büyümedeki gecikme derecesi arasında bir korelasyon müşahede edilmemiştir. Bu durum manganez eksikliği dolayısıyla meydana gelen büyüme depresyonunda, enzim aktivitesinin engellenmesinin yol açmadığı şeklinde yorumlanmıştır. Civcivlerde molibdenin, büyüme hızı ve ksantin dehidrojenaz aktivitesine olan etkisi Tablo 45’te verilmektedir. Civcivlerin Molibden İhtiyaçlarına Tungstat’ın Etkisi Ortalama 4 haftalık canlı ağırlık (Gm) Karaciğer dehidrojenaz aktivitesi (mmO2/266 mg taze doku/20 dak) Bazal
+ 500 mg tungstat (Ağr./Kg)
+1000 mg tungstat (Ağr./Kg)
+2000 mg tungstat (Ağr./Kg)
+ 500 mg tungstat (Ağr./Kg) ve
0.5 mg Mo/Kg
+1000 mg tungstat (Ağr./Kg) ve
1 mg Mo/Kg
+2000 mg tungstat (Ağr./Kg) ve
2 mg Mo/Kg
344 (39) 360 (38) 315 (38) 155 (22) 339 (40) 333 (39) 222 (39) 30.7 8.8 5.3 8.7 32.6 28.3 28.7 * Parantez içindeki rakamlar iki defa replike edilmiş her bölümdeki 10 adet erkek ve 10 adet dişi civcivden yaşayanların sayısını temsil etmektedir.
Molibdenin Bakır ve Sülfatla İlişkisi Bakır ile ilgili kısımda, molibden ve bakır arasındaki ilişkiden kısaca bahsedilmişti. Birçok çalışmalar sulfatların mevcudiyetinde, diyetsel molibdatın fare dahil birçok hayvanın türlerinde, büyümede gerilemeye yol açtığını göstermiştir. Büyümedeki bu gerileme, rasyona bakır sokmakla giderilebilmektedir. Rasyondan, molibden veya sulfatın çıkarılması halinde bakır eksiklik semptomu ekseriya görülmez. Bütün karaciğerin de molibden zehirlenmesini önlediği yapılan çalışmalarla gösterilmiştir. Farelerde molibdenin yol açtığı büyüme depresyonunu önlemede, metiyoninin bakır kadar etkili olduğu tespit edilmiştir. Molibden ve Fluorürler Yapılan çalışmalar molibdenin, vücutta, başta kas ve beyin olmak üzere, fluor’un tutulmasını ve absorbsiyonunu artırdığını göstermiştir. Fakat vücuda verilen molibden ile depolanan fluor miktarı arasında daima linear bir ilişki bulunmamıştır. Fluorür’lerin kemik strüktürlerini kuvvetlendirme ihtimalinin ortaya çıkmasından sonra yukarıdaki bulgular. Osteoporosis ve kafes yorgunluğu gibi hastalıklar üzerinde araştırma yapanlar için ilgi çekici olmuştur.