30-01-2007, 09:29
|
#20 |
| Guest |
Türkçülüğe ait eserlerin başlıca yayın aracı haline gelen gazetenin başlığının altında “Siyasi Türk Gazetesi”ibaresi yer almıştır. II.Meşrutiyet döneminde İttihak ve Terakki’ye yönelik muhalefet yapan gazete, mütareke döneminde Kurtuluş Savaşını desteklemiş ve 1926’ya kadar yayın hayatını sürdürmüştür.[1] İSTİBDAT DÖNEMİNDE BASIN POLİTİKASI Ülkede Kanun-i Esasi ile oluşan kısa bir özgürlük döneminin hemen arkasından Abdülhamit 1878’de Parlamentoyu kapatmış ve otuz yıl sürecek istibdat dönemi başlamıştır. Bu süre içerisinde basına o güne kadar uygulanmış olan baskılar daha da artacak, deyim yerindeyse eli kolu bağlı hale gelecektir. Abdülhamit’in bu politikasının altında halka duyduğu güvensizlik yatmaktaydı. O, Osmanlı halkını çocuk seviyesinde görüp ve çocukların idare edildiği gibi idare edilmesi gerektiğini düşünüyordu. Bu düşünceden hareketle diyordu ki: “Ana-baba ve terbiyeciler, nasıl çocukların elinde zararlı kitaplar bulunmamasına itina gösterirlerse, hükümette halkın fikirlerini zehirleyecek şeyleri ondan uzak tutmalıdır.”[2] Nitekim özgür fikirleri zehir olarak kabul eden
Abdülhamit onları kontrol altına almak için ülkede yoğun bir sansür politikası izlemiş, basına göz açtırmamıştır. Özellikle mizah gazetelerine kızan Abdülhamit, 1877’de uygulamaya konulmayacak olan mizah gazetelerinin çıkmamasına yönelik bir madde koydurduğu basın kanunu, daha mecliste görüşülmeden önce bir tebliğ yayınlayarak mizaha yönelik uyarı yapacaktır. Bu uyarıdan dolayı, kıskıvrak bağlı bir adam karikatürü yaparak karikatürün altına “matbuat kanun dairesinde serbesttir” yazan Teador Kasap yargılanarak üç yıl hapis cezasına çarptırılacaktır. 1877’den itibaren hiçbir mizah dergisi çıkmayacaktır. 1877’de yayınlanan bir başka tebliğde ise herkesin gazetelerde yazanları gerçek gibi kabul ettiğini, bu nedenle ortaya çıkan yazılardaki yanlışların önemli olduğu ifade ediliyor ve eğer halkın şikayeti varsa gazetelere değil açılan meclise yapılması isteniyor. Bunların yanısıra hükümetin icraatının aleyhinde yazanların fesatçı kabul edilerek gereken kanuni tedbirlerin alınacağı ifade ediliyordu.bu arad |
|
|  |