[NuraN]

MÜDÜRE ANNE VE ESMER'İN KONUŞMALARI
MÜDÜRE ANNE : sen nasıl buldun beni
ESMER : hiçde zor olmadı müdüre anne. nasılsın?
MÜDÜRE ANNE : iyi iyiym işte
ESMER : anlat bakalım
MÜDÜRE ANNE : ne anlatıyim esmer
ESMER : oturda iki laf edelim gel hadi yabancıymışım gibi davranma bana
MÜDÜRE ANNE : esmer ne öğrenmek istediğini biliyorum ama ben bişeyi bilmiyorum
ESMER : bişiden mi korkuyosun müdüre anne söyle bana anlat ben seni korurum korkma biri ürkütmüş seni
MÜDÜRE ANNE : yok oğlum kimse bişey demedi. bilsem söyliycem ama ne alinin nede ezelin yerini bilmiyorum ben
ESMER : yaşlanmışsın annem (saçlarını okşayarak) saçların beyazlamış. hala güzelsin ama seni anne bellediğim günkü kadar güzelsin
MÜDÜRE ANNE : sende hep yakışıklıydın oğlum hep gözlerinden ateş çekacak gibi bakardın.farklıydın sen esmer hepsinden farklıydın en çok sen açtın sevgiye ne kadar seversem seviyim hep fazlasını isterdin taki o geceye kadar
ESMER : taki ezom gelene dek...onu bulmadan ölmiyceğime yemin ettim müdüre anne(müdüre annenin elini tutar ve)
ESMER : bu yaşıma kadar eğilmedim canım için bile yalvarmadım kimseye ama aşkım için ezom için yakarıyorum sana...nerde o? söyle nerde?(müdüre anne ağlamaktadır ve esmer müdüre annenin alnından öper)
ESMER : her gün gelicem sen ezomun yerini söyleyene dek hergün gelicem son nefesimi verene dek hergün gelicem anne (esmer kalkar ve son kez müdüre annenin yüzüne bakar sonra çeker gider tam arabasına binecekken...)
MÜDÜRE ANNE : Esmeeeeeeeeer (diye bağırır esmer gülümser takii o kadersiz ana gelene dek çok hızla gelen bi araç müdüre anneye çarpmıştır ve müdüre anne hayatını kaybetmiştir esmerin ezosunu bulma ümidide müdüre annenin ölümüyle birlikte çok güçleşmiştir...)