[NuraN]

ESMER : iyi misin?
ALİ : çocukluğumu hatırladım böyle saatlerce yerlerde yuvarlanır,yumruklaşır kolumuzu kaldıracak halimiz kalmayıncaya dek döğüşürdük.
ESMER : kiminle ?
ALİ : en yakın arkadaşımla
ESMER : görüşmüyo musun ?
ALİ : istesemde göremem onu yok, öldü. Bu dünyadaki en mert çocuktu adı Esmer'di.
ESMER : esmer mi?
ALİ : evet esmer. annem babam herşeyimdi o tek arkadaşım, kardeşim. başkaydı. yiğit gözü kara
ESMER : o, o nasıl öldü ?
ALİ : açtık karnımızı doyurmak için yiyecek çaldık, polis peşimizde.. ben yakalandım o kıstırıldığımız çatı katından atladı.beni bir başıma bıraktı.
ESMER : belkide kurtuldu, ölmemiş olamaz mı ?
ALİ : keşke!!, keşke.. ama hayatta olsaydı beni bulurdu...(içinden>) ve herşey başka olurdu herşey...
ESMER : (içinden>) denedi, denedim, çok denedim.
ESMER : ali...
ALİ : hayatta olsa eminim beni, ezoyu bulmaktan vazgeçmezdi..
ESMER : ezo.. peki sen onu buldun mu ?
AYLİN :sinan, ali ne yapıyosunuz siz... ne yapıyosunuz burda, siz kavga mı ettiniz??
(ve üçüde gülmeye başlar sonra esmer yanlarından hüzünlü bir şekilde ayrılır...)

((sahte ezonun çalıştığı anaokulunun kapısında durup ezoyu izlerken...))

ESMER : (içinden>) önce ezo, şimdi ali. bugünlerin hayaliyle geçen onca sene. söylemeliydim aliye bak , bak burdayım ali demeliydim benim esmer... ezoyuda buldum...
SAHTE : ne zamandır burdasın sen ?
ESMER : fazla olmadı. seni uzaktanda olsa görmek istedim
SAHTE : kaç gündür bi rüyanın içindeyim sanki, sana dokunabiliyorum, yıllar sonra birlikteyiz esmer, bu büyü hiç bozulmasın bu rüyadan hiç uyanmiyim istiyorum. bozulmuycak dimi ??
ESMER : biz istemezsek, kimse bozamaz
SAHTE : akşam sana gelebilirmiyim.
ESMER : (gözleriyle olur der gibi yapar.)
(sahte çocukların yanına gider o anda telefonu çalar esmerin arayan aylindir.)
ESMER: aylin.
AYLİN : nereye kayboldun sen ? birden bire yok oldun.
ESMER : işim vardı
AYLİN : birlikte çıkarız diye düşünmüştüm,seni birisiyle tanıştırmak istiyodum, istersen 1 saat sonra buluşalım.
ESMER : özür dilerim başka bi zaman yapsak
AYLİN : tabi elbette konuşuruz hoşçakal.

(( aylin ve ailesinin asya hakkında konuşmaları..))
AYLİN : nasılda güzel değil mi anne
MERAL :öyle canım çokta akıllı bir çocuk
SELÇUK :kızım bu çocuk için ne düşündüğünü annen anlattı.
MERAL :aylincim bize sorarsan karar vermeden önce iyi düşün, bu çok büyük bi sorumluluk
AYLİN : sizce başaramazmıyım
MERAL :hayır onu demek istemiyorum aylin bak canım bi çocuk için en sağlıklı ortam anne ve baba birlikteliğidir. asya bi aile ortamında büyümeli yani sen..
SELÇUK :tamam meral biz ne güne duruyoruz aile değil miyiz. baksana şuna ne sevimli
MERAL : neden bahsettiğimi biliyosun selçuk. kızım kocandan boşanıyosun, tek başına mı büyüteceksin bu çocuğu kimi baba bilicek, kime baba diyecek.
( aylin ellerine bakar ve sinanla öpüştükleri elele tutuştukları anı hatırlar vee...)
AYLİN : belkide hayatıma yeni biri girer anne. asyaya gerçekten babalık yapabilecek biri. neden olmasın hayat devam ediyor diğil mi ?