elektrik üretimi için kullanılan yakıtlar üzerindeki vergi yükü, iyi bir iç girdi kaynağı olan vergi ödemedeki genel isteksizlik yüzünden oldukça düşüktür. Örneğin yetmişlerde patlak veren ve seksenlerin başına kadar devam eden petrol krizinde, üzerindeki düşük vergi külfeti yüzünden tercih edilen ve aslında güvensiz bir yakıt olan fueloil kullanımında talep patlaması yaşanmıştır. Günümüzde, yüksek vergi paylarına sahip yeni yakıt çeşitleriyle karşılaştırdığımızda fueloil yakan santrallerin dejavantajlı olması yüzünden santrallerde fueloil kullanımı hemen hemen sona ermiştir. Bu noktada görülmektedir ki geçmişte kullanılan yakıtlarda öncelikle düşük vergi payları önemliydi. Günümüzde ise bu anlayıştan vazgeçilmiş ve vergiler yakıt seçiminde gittikçe önemsiz bir etken halini almıştır ve bu da hükümetlerin vergi gelirlerinin giderek artmasını sağlamıştır.
Rekabetçi özelliğinden dolayı egemen elektrik üretim çeşidi halini almış gaz türbini kullanım seçeneği tüm AB üye ülkelerinin enerji piyasalarını etkilemiş ve hükümet adına elektrik enerjisi üreten kamu kuruluşlarının pazarlama konusundaki ilk tercihi durumuna gelmiştir. Doğalgaz kullanımı için yabancı ülkelere muhtaç olan ve doğalgaz ithal etme ihtiyacı giderek artan AB ülkelerinde önemli olan doğalgazın ağır vergi yükü altında ezilip ezilmeyeceğinin anlaşılmasıdır. Ayrıca yenilenebilir enerji kaynakları ve özellikle rüzgar enerjisi, güç üretiminde giderek önemli bir rol üstlenmektedir. Ancak bu enerji kaynaklarının kullanım teknolojileri fiyatlarının yüksek olması ve bu kaynaklara yeterli desteğin verilmemesi şu an için doğalgaz ithalinden başka bir çözüm yolu olmadığını göstermektedir.
Tüm veriler gözden geçirildiğinde, enerji sektöründeki şu anki vergi düzeylerinin, kullanılan yakıt çeşidine ve yakıt teknolojisine önemli bir etki yapmadığı anlaşılmaktadır. Önemli olan yakıtın, fiyatına ve vergi düzeyine göre verimli ve güvenilir olup olmadığıdır.
|