İnönü’den uzakta!..
Yiğiter ULUĞ
Beşiktaş’ın deplasmanda nasıl oynayacağı merakla bekleniyordu.
Düzene, çekidüzen vererek Ricardinho ile Delgado’yu aynı 11’de buluşturan Tigana, İnönü’de oynanan 1 Ankaragücü, 2 Vestel maçından istediği sonuçları almış, hatta bu maçların üçüncüsünde Siyah - Beyazlı tribünleri mestetmişti.
Ancak bu Latin dansı, Gaziantep’in çetin saha koşullarında bekleneni veremedi. Pozisyon açısından aslında çok da fukara değildi, Beşiktaş... Özellikle ilk yarıda ve Bobo’nun diri kalabildiği 60. dakikaya kadar yine 3 Güney Amerikalı’nın Ricardinho, Delgado ve Bobo’nun iyi anlaşması sayesinde, sağlam bir pas trafiği kurabildiler ve rakip cezaalanına çabuk indiler.
Burak’ın yırtıcı ve deparlı oyunu da, hücuma boyut katan faktörlerden biriydi...
Fakat ilk bir saatten sonra epeyce yorulduğu gözlenen Beşiktaş’ın yaratıcı ayakları, ev sahibi Gaziantep’in önce ortasahaya denge getirmesine seyirci kaldı, sonra Ricardinho iyice geriye çekilip, hücumla arasındaki bağı kopardı. Delgado ile Bobo da tükenip, ortadan kaybolunca, Tigana’nın öğrencileri büyük bir çoğunluğunda üstün oynadıkları ve topu ayaklarında tuttukları bir karşılaşmada sadece tek puana razı oldular.
Gaziantepspor, koşan, mücadele eden, rakibi zorlayan ama bütün bu faaliyetten futbol adına pozitif bir üretim çıkartamayan taraftı... Beşiktaş kalecisi Runje’nin yere bile uzanmadan 90 dakikayı tamamladığını söylersek, ev sahibi ekibin pozisyon yaratmada ne kadar yetersiz kaldığı net bir biçimde ortaya çıkar.
Bobo’nun yakalayıp, değerlendirmeye çalıştığı fırsatlarda kaleci Hasagiç’in yardımına önce yan direk bir sonraki pozisyonda ise kaptanı Bekir koştu. Baki’nin ağlara giden vuruşunda ise, yardımcı hakemin ofsaytı süzebilmesi, gerçekten önemli bir hakemlik başarısıydı.
Sonuçta yüklenen ve gol arayan Beşiktaş’ın değil, inatla kapanan ve fiziksel mücadeleden kaçmayan Gaziantepspor’un istediği oldu, maç golsüz sona erdi...