07-02-2007, 13:21
|
#14 |
| Guest |
Muhalif basın, genel hatlarıyla, Osmanlı Devleti’nin devamı için , Amerikan mandası veya İngiliz himayesi gerektiğini, Milli Mücadele’nin boşuna bir uğraş olduğunu savunarak kamuoyunun moral ve direnişini kırmaya çalışan dış destekli organlardı[1]. Anadolu’da Milli Mücadele’ye muhalefet eden belli naşlı gazeteler şunlar idi: a) İrşad: Kuvay-ı Milliye gazetesi olan İzmir’e Doğru, Yunanlıların Balıkesir’e varmasından sonra kapanmıştır. Bundan bir buçuk ay sonra Balıkesir’de İrşad adında bir gazete yayınlanmaya başlamıştır[2]. Yunan komutanlığının kontrol ve komutası altında yayınlanan gazetenin imtiyaz sahibi Kadızade Hulusi, Yazı işleri müdürü ise Ömer Feyzi’dir. Ömer feyzi, 1919 Eylül’ünde Trabzon’da Selamet adında bir gazete çıkartırken, Kuvay-ı Milliyeciler tarafından yakalanacağını anlayınca İstanbul’a, ardından da 1920 Ağustos’unda Balıkesir’e geçerek İrşad’ı yayınlamaya başlamıştı[3]. Ömer Feyzi’nin makaleleri, Mustafa Kemal Paşa’nın idaresine karşı halkın emniyet ve itimadını sarsmak amacı gütmekteydi. Ömer Feyzi gazetesinde, Yunan işgal kuvvetlerine destek vermek ve onlara dost görünmek için elinden geleni yapmıştır. Kuvay-ı Milliye’yi “ ...ipten, kazıktan kurtulmuş insanlar...haydutlar... alçaklar” gibi sözlerle yazılarına alıyordu. Ömer Feyzi’nin gazetesine, Balıkesir Vilayet Matbaası’nın tahsisi gibi, her türlü maddi destek Yunan işgal kuvvetleri tarafından sağlanıyordu. İrşad, düşmanca yayınını, Büyük Taarruz ile Balıkesir’in düşman elinden kurtuluşuna kadar sürdürmüştür. Ömer feyzi ve gazetesinin , aleyhteki tüm çabalarına rağmen, Balıkesir halkı, işgal kumandanlığına da, İrşad’a da “ itimat telkin” etmemekteydi. İrşad, yunan kumandanlığının bit tamimini sık sık tekrarlamak lüzumunu duymakta, kapı önlerinde lamba yakılmasının kesinlikle ihmal edilmemesini özellikle istemekteydi. Karanlık, bütün silahlara rağmen onları ürkütüyordu[4]. |
|
|  |