08-02-2007, 09:11
|
#3 |
| Guest |
Bir inceleme alanı olarak gazetecilik Habercilik işi artık sadece yazılı basının tekelinde değildir. Radyo ve tv, günlük gazetelerin yerini almıştır. Talebin görsel basından yazılı basına kaymasını Garnham (1983, 1990): 1 – tüketim zamanı 2 – Tüketimin mali yönü 3 – tüketim için yeterli kültürel donanım unsurlarıyla açıklar. Radyo ve tv haberciliği gazetecilik anlayışına format değişiklikleri dışında yeni birşey getirmez. Nesnellik ilkesi, tarafsızlık ve dengelilik anlayışı, fact / opinion ayrımı haberin yansız olması gerektiği konusundaki yaygın kabul, hem yazılı basının hem de radyo tv gazeteciliğinin doğrularını oluşturmaktadır. Tarafsızlık gazetecinin kendi görüşlerini açıkça yazmamasıdır, dengelilik farklı görüşlere eşit oranda yer vermesi gerektiği. Haberin olaya ilişkin, yorumun köşe yazarlarına ait olduğuna dair yaygın bir kanı vardır.- Haber bir söylemdir ve bu söylem içinde oluştuğu bağlama ilişkilendirildiğinde anlaşılır.
- Haberi söylem olarak kavramak, bu söylemin oluşum ve alımlanma süreçlerini de içine katan bir çözümleme anlayışını benimsememizi zorunlu kılar, bizleri siyasal, erk ve kültürel yapı içinde medyanın konumuna ilişkin bir sorgulamaya yöneltir
- Alımlama süreçlerine yönelik duyarlı bir kuramsal çabayı da beraberinde getirir., bizleri aracı dil anlayışından uzaklaştırıp, aanlamlandırma süreçleri üzerinde duran bir dil sorgulamasına kapılarını açar.
Gazeteciliği bir uzmanlık alanı olarak görmek yerine farklı disiplinlerden gelen kuramsal ve kavramsal çerçevelerin yardımı ile iletişim olgusunun bir pratiği olarak ele almak, haber metinlerini siyasal, ekonomik ve kültürel yapı içinde ele almamızı gerektirir. Haber; roman, hikaye, şiir, pembe dizi, reklam, çizgi roman vs’den farklı olarak, dili ve söylemi profesyonel ilkelere dayanması gereken tek metindir. Haber dili 1. tekil şahıs olamaz, açık bir kişisel yorum içeremez, olayı nesnel bir dille aktarmalıdır, tüm tarafların görüşlerine yer vermelidir. |
|
|  |