08-02-2007, 14:22
|
#12 |
| Guest |
Savaş öncesi ve savaş sonrası yıllarda Türk afiş sanatı ekonomideki çalkantılar yüzünden başıboş kalmıştı. Sadece akademi dışında baskı işleri ile uğraşan ressamların çabalarıyla ayakta kalabildi. 1930 ve 1945'lerde Türk afiş sanatını Tarık Uzmen, Faruk Morel, Atıf Tura ve Orhan Umay (Akademi afiş bölümünün ilk mezunların dan) gibi sanatçılar temsil ettiler. 1950'lere gelindiğinde Devlet Tatbiki Güzel SanatlarYüksek Okulu kuruldu. Güzel Sanatlar Akademisinde 1923'te bir de afiş atölyesi kurulmuştur. 1950'lere doğru bu bölüm Grafik bölümüne dönüştürülmüştür.[1] Afiş sanatında yeni anlayışların gelişmesi ve canlanmada Akademi'nin ve de sanatçıların önemli rolleri olmuştur. 1930 -1945 arasında eserlerde çarpıcı olma çabası ağırlıkta olmasına rağmen renk anlayışları, düzenleme gibi anlayışlar da Fransız afiş estetiğine yakınlık göstermekle birlikte daha niteliklidir. Bu estetik Güzel Sanatlar Akademisi afiş bölümünün yetiştirdiği Cevher Bozkurt. Mesut Manıoğlu, Namık Bayık, Selçuk Önal, Vedat Sargın, Ayhan Akalp, Fikret Akgün, Yüksel Güşsev, Rauf Alazan, Atilla Bayraktar gibi sanatçıları da etkilemiştir ki bu etkilenme 1954 – 1958’lere kadar sürmüştür.[2] Genetikle, ele alınan konuların birkaç simgesi bir arada birbiri içine yedirilerek çalışılıyor, içerik yansıtılması, espriden çok bu bütünleme ile sağlanıyordu. |
|
|  |