10 bin kişiden kurulmuş olan bu ordunun karargahı Amasya’da idi. Bu askeri kuruluş yanında, bazı idari tedbirler alınmış, özellikle Karadeniz kıyısındaki şehir, kasaba ve köylerdeki Rumlar iç kısımlara nakledilmiş, 3 Şubat 1921’de de Merkez Ordusu ile İstiklâl Mahkemesinin aldığı bir karar sonunda, Pontusculukla meşgul olan bazı kişiler tutuklanmış, Samsun Metropolit’i Eftimos ile başpapaz Platon Matnoz, “Vekiller Hey’eti” (Bakanlar Kurulu) kararıyla, 9 Şubat 1921’de İstiklal Mahkemesi’ne verilmiş, bu arada Samsun ve Trabzon metrolopitlik merkezleri basılarak Pontusculara ait “İhti1âl belgeleri” ele geçirilmişti. Ayrıca askeri makamlar tarafından yapılan araştırma sonunda Merzifon Kolejinde çok sayıda Yunan bayrağı ile Pontusla ilgili armalar ve belgeler bulundu. Bu suretle okul niteliğini kaybetmiş ve Pontus Hükümeti için teşekkül eden mükemmel ve siyasi bir kulüp olduğu, anlaşılmış olan bu müessese, öğretmenleri uzaklaştırılmak suretiyle, zararsız bir hale getirildi. Ancak alınan bu tedbirler ve Pontusçulardan bazılarının İstiklal Mahkemelerince ölüm cezasına çarptırılması, İ’tilâf Devletleri temsilcilerinin harekete gecmelerine ve 5 Eylül 1921’de Ankara Hükümeti katında şikâyette bulunmalarına sebep oldu. 15 Eylül 1921’de Ankara Hükümeti’nin bu temsilcilere verdiği cevap, gerçekten ilginçtir. Çünkü bu yazıda özet olarak: 1) Yunanlılar Trakya’da ve İzmir’de çok kötü hareket etmiş, Marmara bölgesinde 20 bin Türk öldürmüşlerdir. 2) Anadolu’daki Rum azınlığını çoğaltmak için Yunan Hükümeti ile Patrikhane her tedbire başvurmakta ve Rusya’nın güneybatısında yaşayan Rumları Anadolu’ya göç ettirmektedirler. |