İşte iki ordu, bu kadroları ve bu güçleriyle karşılaşacak ve Türk ordusu ötekini yok edecekti. Bu yok edişte Türk milli müfrezelerinin payı ise küçümsenemeyecek kadar büyüktü. Gerçekten, Yunan işgal bölgesi içinde bulunan ve 1922 şubat’ında Türk milli ordusuna bağlandıklarını açıklayan bu müfrezelerin, “En çok faaliyet gösterdikleri yerler, Bandırma, Biga, Sındırgı, Bigadiç, Akhisar, Manisa, Ödemiş, Tire, Nazilli, Alaşehir, Simav ve Akdağ yöreleri idi. Özellikle Çerkes Ethem kuvvetlerinden ayrılmış bulunan Parti Pehlivan Müfrezesi, Emet yöresinde Yunanlıları ciddi surette işgal etmişti. Büyük taarruz başlar başlamaz bu milli müfrezelerin, halkla birlikte Yunanlılara karşı giriştikleri hareketler pek yıkıcı olacak, telefon ve telgraf hatlarını kesmek suretiyle Yunan ordusunu muhabere imkanından yoksun bıraktıkları görülebilecektir. Bütün bu açıklamalardan sonra sözlerimizi özetleyecek olursak görürüz ki, Türk ordusunun donatılmasında savaşa hazırlanmasında ve zaferin kazanılmasında, en büyük rütbedeki Türk komutanları ile en küçük rütbedeki subayların ve erlerin, bu arada milli müfrezelerin, gizli teşkilatların, silah ve cephaneleri depolardan kaçıran kişilerin, bu silah ve cephaneleri denizlerin azgın dalgalarını ve öteki tehlikeleri de hiçe sayarak Anadolu kıyılarına götürenlerin, yine bu si1ah ve cephaneleri ücret almadan gerekli yerlere taşıyanların elbette büyük bir payı vardır. |