İkinci nokta, esas kuram, sosyalist devrimin itici gücü olarak tüm işçi
kitlelerini gördüğü halde, Bolşevik Partisi uygulamasının, iyi örgütlenmiş ve
doğru ideolojiye sahip bir partinin, işçi sınıfı adına eylem yapabileceğini
göstermesidir. Lenin ve Troçki'nin gerçekleştirdikleri eylem, işçi sınıfı
(proleterya) adına, bir partinin başarılı bir darbe ile devrime yol açacak
bir siyasal iktidar değişikliğini yapabileceğini gösterdi (Bu noktada,
Sovyetler Birliği'ndeki rejimin, işçi sınıfının yönetimi mi olduğunu, yoksa,
gittikçe proleteryadan soyutlanan ve ona yabancılaşan bir teknokrat-bürokrat
iktidar mı olduğunu tartışmadığımı özellikle belirtmek isterim. Burada
aktarmak istediğim nokta, devrimi yapan partinin bu işi --işçi sınıfı adına
yaptığını söylemesi ve bunu başarmasıdır.-- ).
Üçüncü olarak, Marx'ın köylülere dayanarak devrim yapılamayacağını
söylemesine karşın, Bolşevik Devrimi azgelişmiş :kapitalist ülkelerde
köylülerin de devrimci nitelik taşıdığını göstermiştir. Yeter ki, Parti,
köylülerin de temsilcisi olduğunu yeterince ortaya koyabilsin.
Dördüncü bir nokta, dünya emperyalizıninin en zayıf halkasından kırılması
sorunudur. Dünyanın gelişmiş kapitalist üIkeleri, artık, ürün ihracını bir
yana bırakıp, doğrudan doğruya sermaye ihracına başlamışlardır. Bu durumda
Rusya'nın kendi ulusal burjuvazisini geliştirme olanağı kalmamıştır. Bu
nedenle de Rus proleteryası, hemen eyleme geçmeli, ülke ve kendileri,
emperyalizm tarafından bütünüyle yutulmadan, henüz dünya emperyalizmi ile tam
bütünleşmemiş olan düzene el koymalıdır. Bu nokta da, devrimi, gelişmiş
kapitalist ülkelerde bekleyen esas kurama bir ek niteliğindedir. |