Dikkat edilirse, karizmatik niteliklerini özellikle yazarlara, ya da not
tutanlara ve yabancı devlet adamlarına karşı özenle sunar. Hiç kuşkusuz bu
tutum, onun gününe ve toplumuna olduğu kadar, uluslararası ilişkilerde
ülkesine ve tarihe karşı olan sorumluluğunu belirtir.
:::::::::::::::::::
3) Karizmasını Ulusa Mal Etmesi
Mustafa Kemal Atatürk'ün kendi karizması konusundaki tutumu çok ilginçtir.
İlk olarak, önceki bölümde gösterdiğim gibi, hiç kuşkusuz bu karizmayı yalnız
eylemleri ve başarılarıyla değil, kendi özenli çabalarıyla da üretmiş ve
canlı tutmuştur. Bu tutumu içindeki en önemli öge, her şeyden önce, kendine
olan güveninde yatar. Bu güvenin ardında da, kişisel yeteneklerini pekiştiren
ve bu yeteneklerin kullanılabileceği toplumsal ortamın ona sağladığı eylemini
gerçekleştirme olanağını işlevsel duruma getiren, uzun bir hazırlık dönemi
vardır.
Mustafa Kemal'in içinde bulunduğu koşulları, kendi yetenekleri açısından
çok gerçekçi değerlendirdiğini görüyoruz. Koşullar uygun olduğu anda hiç
duraksamadan, liderliğini ortaya koyabilmekte, gerçek bir liderden beklenen
girişkenliği ele alabilmektedir. Kendisinin bizzat anlattığı şu olay,
liderliğinin en önemli özelliklerinden olan cesaretinin ve girişkenliğinin
tipik bir örneğidir:
--Arıburnu kumandanıydım. İngilizler, Anafartalar'a çıkmıştı. Vaziyet
buhranlı ve çok tehlikeliydi. Başkumandan Vekili Enver Paşa'ya kadar doğrudan
doğruya müracaat mecburiyetinde kaldım. Şafi cevap gelmedi. Karargahı
Yalova'da bulunan ordu kumandanı Leyman Fon Sanders Paşa telefonla beni aradı,
mükalememizde delalet eden, yine Erkanıharbiye Reisi Kazım Bey'di, sorduğu
sual şuydu: |