Strateji ve Taktik
Örneğin, ünlü yazar Malaparte, kesinlikle strateji ve taktik ayırımı yapar:
--Bu belki tehlikeli bir görüştür ama, yalnız ihtilal konusunda stratejinin
önemini mübalağa edenler tarafından keyfi sayılacaktır. Asıl önemli olan,
ihtilal taktiği, hükümet darbesi tekniğidir. Komünist ihtilalinde Lenin'in
stratejisi, ihtilal taktiğinin uygulanması için elzem bir hazırlık teşkil
etmez. Kendi başına devletin ele geçirilmesi sonucuna götürülemez. İtalya'da
1919 ve 1920 yılları zarfında Lenin stratejisi tam olarak uygulanmıştı ve
İtalya bu devirde gerçekten Avrupa'nın komünist ihtilali için en olgun
ülkesiydi. Hükümet darbesi için her şey hazırdı. Fakat İtalyan komünistleri,
ülkenin ihtilale elverişli durumunun, proleter kitlelerindeki ayaklanma
ateşinin, genel grev salgınının, ekonomik ve politik hayatın felce uğramış
olmasının, fabrikaların işçiler ve toprakların köylüler tarafından işgal
edilmiş bulunmasının, ordunun ve polis teşkilatının düzensizliğinin,
kırtasiyeciliğin, adliyenin gevşekliğinin, burjuvazinin gösterdiği tevekkülün
ve hükümetin içinde bulunduğu çaresizliğin, iktidarı işçilerin eline
geçirmeye yeteceğini sanıyorlardı. Parlamento solcu partilerin elindeydi.
Faaliyeti, sendika teşekküllerinin ihtilalci faaliyetini destekliyordu. Eksik
olan iktidarı ele geçirme iradesi değil, ihtilal taktiği bilgisiydi. İhtilal
strateji içinde yıpranıyordu. Bu strateji nihai saldırının hazırlanmasıydı;
fakat hiç kimse saldırının nasıl başlayacağını, nasıl yürütüleceğini
bilmiyordu. Neticede monarşi (o devirde sosyalist monarşi adı verilmişti)
ihtilalci saldırı için ciddi bir engel olarak görüldü. Parlamentodaki solcu
çoğunluk parlamento dışında ve hatta parlamentoya karşı bir iktidar gasbı
tehlikesi yaratan sendika faaliyetinden endişe duyuyordu. Sendika
teşekkülleri, proleter ihtilalini küçük burjuvazi lehine bir kabine
değişikliği haline getirmek eğilimini gösteren parlamenter faaliyetten
çekinmekteydi. Hükümet darbesini nasıl düzenlemeli? 1919 ve 1920 yılları
zarfında mesele buydu; ve yalnız İtalya'da değil, hemen hemen bütün Batı
Avrupa ülkelerinde, komünistler diyordu Troçki, Ekim 1917 dersinden
faydalanmasını bilmiyorlar ki, bu, bir ihtilal stratejisi dersi değil, bir
ayaklanma taktiği dersidir.-- (Malaparte, 1966:29-30). |