Yeni İmparatorluk (M.Ö. 1580-1085)
Bu birliğin sürülebilmesi için Bütün Mısır kuruluşlarında ve genel siyasetinde tam reform gerekiyordu.On sekizinci sülale kendini bu işe adadı.Denilebilir ki yeni imparatorluk dönemindeki Mısır (1580-1085), on sekizinci sülalenin ve özellikle ülkenin iç ve dış siyasetine kişilikleri ile yön veren birkaç olağan üstü hükümdarın eseridir.Bu sülalenin hükümdarları beceriklikleriyle, sık sık baş gösteren taht kavgalarının sebep olduğu karışıklıkları önlemeyi bildiler ve böylece, siyasi iktidarın uzun ömürlü olmasını sağladılar.
Bir tehdidin tekrarlanmasını önlemek için, on sekizinci sülale Asya’da bir Mısır imparatorluğu kurmaya çalışacak ve bu siyasetin, Mısır uygarlığının geleceği bakımından son derece önemli sonuçları olacaktı.
Filistin, Fenike ve Lübnan’ın fethedilmesi, Mısır’a Asya’da sağlam bir hareket üssü sağladı; özellikle Fenike limanlarına sahip olmak, Mısır birliklerini denizden daha kolayca götürmeye elverişli oluyordu.
On sekizinci sülale sonunda imparatorluğun genişlemesi, kuruluşlarda fark edilir değişikliklere yol açtı.Kral artık tek başına bütün görevleri yerine getiremez oldu.Görev sorumluluklarının bir kısmını vezirine, bir kısmını Nübye tabii kralına ve Amon büyük rahibine aktardı.Böyle bir siyasi sistemde kralın yönetimde birliği koruyabilmek için çok güçlü ve uyanık olması, çevresinde de kendine bağlı danışmanlar bulundurması gerekiyordu.Orta imparatorluğun düşmesini doğuran olaylar, kralları yeni ve sürekli bir ordu meydana getirmeye yöneltti; bu ordu, subay ve askerden oluşan yeni bir imtiyazlar sınıfı yarattı.
|