Niyabet-i Saltanat Divanı : Bu divanda kendisine güvenilen devlet adamları ve komutanlar bulunuyordu. Divan'daki bu görevlilere naip denirdi. Hükümdar başkentte bulunmadığında ona ait devlet işlerini yürütür ve hükümdara vekalet ederdi.
Divan-ı İstifa : Devletin mali işlerini yürütürdü. Devletin gelir ve giderlerini hesaplar, vergilerin toplanmasını sağlardı. Divanın başkanı Müstevfi idi.
Divan-ı Arz : Devletin merkezdeki ordusunun maaş ve levazımat işleriyle ilgilenirdi. Savunma işleriyle ilgilenen divan, askerleri defterlere kayıt eder ve denetlerdi.
Divan-ı - Tuğra : Her türlü iç ve dış yazışmalarını yapıyordu. Burada Arapça ve Farsçayı iyi bilen kültürlü kişiler bulunurdu. Buna İnşa Divanı da denir.
Divan-ı İşraf : Askeri ve adli işler dışında idari ve mali yönetimle ilgili işleri yönetirdi.
Pervanecilik : İstihbarat işleri, devlete ait toprakların sayımı ve ülkeye gelen Türkmenlerin yerleştirilmesiyle ilgilenirdi. Has ve iktaları yazar, dağıtır ve takip ederdi.
Anadolu Beylikleri, Karakoyunlular ve Akkoyunlularda da merkez teşkilatı Türkiye Selçuklu Devleti'ndeki gibiydi.
|