Tarık:Buraya kadar.
Naz:Ne?
Tarık:Patron ve şoför olarak buraya kadar.
Naz:Ne saçmalıyorsun sen?
Tarık:Şu andan itibaren patron ve şoför değiliz.İşinize gelirse.
Naz:Pardon da neyiz?Ayrıca da zaten ne olabiliriz ki senle ben.Çok iyi ya biraz şehir dışına çıktık beyefendi coştu.Aklından nasıl bir saçmalık geçiyorsa bence hemen unut gitsin.
(Tarık arkaya döner)
Naz:Hiç bakma ve de hiç ümitlenme asla ve asla öyle birşey olmıcak.
Tarık:Olmıcaksa boşuna gitmeyelim.
Naz:Ne?
Tarık:Çünkü beni orda şoförünüz olarak tanıştırmanıza izin vermem.Şu andan itibaren ben sizin okuldan arkadaşınızım.
Naz:Ne?
Tarık:Şoförüyle konser veriyor dedirtip rezil olmanıza izin vermem.Yıllardır beraber çalışan iki sınıf arkadaşıyız.
Naz:Şunu baştan söylesene o olur.
Tarık:Pardon da ne olmaz dı?
__________________
Gönlümle baş başa düşündüm demin;
Artık bir sihirsiz nefes gibisin.
Şimdi tâ içinde bomboş kalbimin
Akisleri sönen bir ses gibisin.
Mâziye karışıp sevda yeminim,
Bir anda unuttum seni, eminim .
Kalbimde kalbine yok bile kinim .
Bence artık sen de herkes gibisin.
Eylül 2008
|