16-02-2007, 09:33
|
#7 |
| Guest |
Olaydan sonra CHF’yi destekleyen gazeteler,Fethi Bey’in konuşmasında “Şark Ahvali”nden söz ettiğine dair asılsız haberlere yer vermiş,olayı yansız yazan çoğu gazeteci tutuklanmış,Fethi Bey’de bu tutuklamaları hükümetin basın özgürlüğüne tahammülsüzlüğü olarak nitelemiştir.Ekim 1930’da yapılacak olan yerel seçimlere SCF’nin azınlıklardan da aday göstermesi,CHF’nin “Rum hayranlığı” karalamasıyla karşılaşmıştır.Olaylı geçen 1930 yerel seçimlerinde SCF’nin CHF’ye kıyasla çok daha başarılı olması,iktidarı yitirme kaygısına kapılan CHF’yi SCF’ye fütursuzca eleştiriler yöneltmeye itmiştir.Divan-ı Harp tutanaklarına Derviş Mehmet ile Saffet Hoca’nın zaman zaman Rumca konuştuklarının geçmesi de adeta SCF ile Menemen Olayı arasında zorlama bir dış kaynaklı bağlantı kurulmak istendiği izlenimini vermektedir.Şükrü Kaya,SCF’lileri,gericiler,saltanat yanlıları,yıkıcı propagandacılar diye niteleyip “31 Mart Vakası”nı diriltmeye çalışmakla,irtica ve komünizm propagandası yapmakla suçlamıştır.CHF’ye bir tepki olarak kurulmuş olmakla birlikte SCF’nin gerek kurucularına ve önde gelenlerine,gerek parti programına,gerekse üye tanına bakıldığında yukarıdaki suçlamaların fazlasıyla şüphe götürür olduğu görülecektir.Türkiye Cumhuriyeti tarihinde kadınların da seçimlere katılması gereğine programında yer veren parti ilk kez SCF olmuş,CHF buna ancak 1931’deki ilk parti programında yer verebilmiştir.Ayrıca SCF kurucu ve önde gelenlerinin eşlerinin hepsi başı açık,çağdaş görünümlü kadınlardır.Menemen Olayı’nın asındaki yankıları da TBMM’ye koşuttur.Sonunda baskılara dayanamayan parti kendini 17 Aralık 1930’da kurucuları tarafından kapatmıştır[16].Zamanla SCF’nin yukarıdaki suçlamalarla hiçbir ilgisi olmadığı anlaşılmıştır.Nitekim Yakup Kadri,CHF yanlısı basın tarafından SCF ve Fethi Bey’e yöneltilen saldırılara katıldığı için yıllar sonra pişmanlık duyacak,yanıldığını itiraf edecektir.[17]Falih Rıfkı da SCF’nin siyasal çizgisini aklama gereği duyacaktır: “Fethi Bey’in kendisi Atatürk’ü hayal kırıklığına uğratmamıştır.Ama özellikle iktidarı nüfuz ticareti için ele geçirmek ve İsmet Paşa’nın bu bakımdan çıkardığı güçlüklerden kurtulmak isteyenler,kolay yolu aradılar,irticanın tahriklerini benimsediler” demiştir.[18] |
|
|  |