Sözlük
-A-
Al: Düğünde güveyin boynuna atılan mendil büyüklüğünde kırmızı bez. 2. Kadınların alınlarına bağladıkları yeşilli kırmızılı ipek örtü.
Ala: Karışık renkli, alaca. 2. Açık kestane renginde olan.
Alaca: Siyahla beyaz karışık renk, siyahlı beyazlı.
Âlem: 1. Dünya, acun, cihan. 2. Çevre. 3. Durum ve koşullar. 4. El gün, herkes. 5. Eğlence.
Anadan belli: Doğuştan işareti, nişanı olan.
Anay: Ara bozucu, müzevir.
Anay pazarı: Ara bozuculuğun çok olduğu yer.
Aplak: 1. Tembel. 2. Budala, şaşkın.
Arşın: Eskiden kullanılan ve aşağı yukarı metrenin üçte ikisine eşit olan uzunluk ölçüsü.
Asbab: Çamaşır. |