-E-
Elemir: Fal
Elemirci: Falcı.
Elvan: Renkler demek olup dilimizde “çeşit çeşit renkli” anlamında sıfat olarak kullanılır.
Engin: 1. Alçak yer. 2. Geniş alan.3. Ucu bucağı görünmeyecek kadar geniş.
Er: 1. Erkek. 2. Koca. 3. Aşamasız asker. 4. Kahraman yiğit.
Eşmeli: Kaymak.
-F-
Felek: 1. Gök. 2. Acun. 3. Talihleri çizdiği sanılan doğaüstü güç.
Fetva: Dini ilgilendiren sorular üzerine müftünün verdiği genel yargı.
Firik: Olgunlaşmaya başlayan tahıl. 2. Çerez olarak yenilen tahıl kavurması.
-G-
Gagalı: Yeşil kabuğundan çıkarılmış ceviz.
Garb: Batı.
Gem: Atı kontrol altında tutabilmek için, ağzına takılan demir araç.
Gökçe: 1. Gökle ilgili sema. 2. Gök rengi. 3. Yormayan, batıcı olmayan, güzel, latif.
Gönenmek: 1. Mutlu rahat bir hayat yaşamak. 2. Birlikte yaşamayı dilmek. 3. Bir işten hayır görmek. 4. Bir yere yerleşmek, oturmak. 5. Sahip olmak. 6. Mirasa konmak. 7. Geçinmek.
Gunnacı: Gebe hayvan.
Gurbet: Yurt, dışı, yad el.
Guyu: Kuyu.
Güvey: 1. Evlenmekte olan bir erkeğe, evlenme töreni sırasında verilen adı. 2. Bir kızın ailesinden olan büyüklere göre o kızın kocası.
Güz: Sonbahar.
|