-Ş-
Şah: İran ya da Afgan hükümdarı.
Şark: Doğu.
-T-
Tandır: 1. Su çevresi burgaç. 2. Fırında pişirilen ekmek.
Telkin: 1. Aşılama, kulağına koyma. 2. Ölü gömüldükten sonra mezar başında imamın söylediği dinsel sözler.
Tellâl: 1. Bir şeyin satılacağını ya da herhangi bir şeyi halka bildirmek için çarşıda pazarda yüksek sesle bağıran kimse. 2. Satışlarda aracılık eden kimse.
Terki: Eyerin arka bölümü.
Toplak: Camiî.
Tuluk: Tulum.
Tura: Kadınların başlarına taktıkları küçük altın dizisi.
Turunç: Turunçgillerden bir ağaç ve bunun portakalı andıran, suyu acımtırak meyvesi.
-U-
Uvak: Ufak.
Uzalam: 1. Masal. 2. Ahmak.
-Ü-
Üleş: Hayvan ölüsü, leş.
Ür-: Havlamak.
Üzengi: Ayak altı çukuru.
Üzerlik: Tütsü, nazara iyi geldiğine inanılan kokulu bir ot.
|