-Y-
Yağız: 1. Karaya çalan buğday rengi, esmer. 2. Yiğit, yavuz.
Yar: Sevilen kimse, sevgili.
Yayık: Tereyağı elde etmek için sütün içinde dövüldüğü ya da çalkalandığı kap.
Yörük: Hayvancılıkla geçinen, göçebe Türkmen boyu. 2. Bu boydan olan kimse.
Yular: Hayvanın başlığına ya da tasmasına takılan ve onu bir yere bağlamaya ya da çekerek götürmeye yarayan ip.
Yu-: Yıkamak.
-Z-
Zari zari: Zırlamak, ağlamak.
Zindan: Hapis yeri. |