Ancak bu dönemde kıtlık ve hastalıklar sonucu Avrupa’da büyük bir nüfus sıkıntısı yaşanmaktadır. Ekonomik bunalımın sonuçları savaşlardan daha yıkıcıdır. Siyasi mücadele ve yarış giderek bölünmelerin artmasına yol açar. Yurt ve Ulus kelimeleri bu dönemde anlam kazanır. Her halk, komşularına karşı, kendini tanımlamaya çalışır. XIV. Yüzyıl ulusçuluğu ortak dil etrafında yoğunlaşır. Bu dönemde sınırların ötesine geçmek, izin belgesine bağlanır, ayakbastı parasının yanına gümrük daireleri de eklenmiştir. Bu gelişme Avrupa için daha önce görülmemiş bir yeniliktir. Bölgesel ekonomiler de ulusal çerçeveleri içine yerleşmektedir.
Bu dönemde özellikle İtalya’da yaşamın dış görünüşünde de değişiklikler vardır. Meskende, mobilyada, dekorda yeni bir rahatlık, bir konfor arayışı, süsleme zevki, şehirciliğin başlangıçları, yaşama sevincini dile getirirler. Başka yerlerde olduğundan daha çok İtalya’da boş vakit duygusu kendini belli eder.
Floransa’da Medicilerin, Albertilerin, Rucelailerin Pittilerin, Strozzilerin sarayları, Venedik’te Ca d’Oro yükselmektedir. Bu yapılar XV. Yüzyıl ortalarında mekanlardaki yeniliklerin birer göstergesidir. |