SONBAHAR
Alır gider beni sarı rüzgarlarıyla sonbahar
Gelir anılardan bir davet çocukluğum canlanır
Bir varmış bir yokmuş diye başlardı bütün masallar
Hani nerede o masum ve daha bozulmamış rüyalar
Sedef sedef olurdu acardı nilüferler
Ve kanatları tulden fildişi kelebekler
Bir martı misali tek başıma uçardım
Hani nerede üstünde uçtuğum mor denizler
Sevgiden saygıdan bir altın kafes ordum
İnançlarım kilit kilit oldu üstüme
Asıp bedenimi bendeki beni gördüm
Hani nerede uğrunda azaldığım değerler
Ellerim soğuk şimdi üşüyor dudaklarım
Göğsüne düştü başım o çiçekten yıllarım
En son baharmış... |