Aynalar
Dost değilsin aynalar dost.
Gizlemiyorsun çizgiyi.
Yüzüme vuruyorsun hep,
Gözlerdeki çöküntüyü.
Eskiden gözmezdin sen,
Yorgunluğu, soluk yüzü,
Çizgileri, kırışığı,
Saçlardaki beyazlığı.
Dost değilsin aynalar dost.
Sır tutmuyor açıyorsun.
Korkuyorum ben bakmaya,
Sana derdimi açmaya.
Ne olurdu dostum kalsan?
Ak saçlarımı saklasan.
Biraz yumsan gözlerini,
Görmesen soluk benzimi.
Dost değilsin aynalar dost.
Sır diye açsam ağzımı,
Dişlerin dökülmüş dersin,
Bilmem benden ne istersin?
N’olur ayna görme beni,
Yaşlı diye üzme emi?
Unut bütün gördüğünü,
Bana bırak yalnız beni.
__________________
Gönlümle baş başa düşündüm demin;
Artık bir sihirsiz nefes gibisin.
Şimdi tâ içinde bomboş kalbimin
Akisleri sönen bir ses gibisin.
Mâziye karışıp sevda yeminim,
Bir anda unuttum seni, eminim .
Kalbimde kalbine yok bile kinim .
Bence artık sen de herkes gibisin.
Eylül 2008
|