Hani
Sevdan beni atıyordu ateşe,
Hani sevdan, hani aşkın, hani sen?
Hasretinle düşüyordum dertlere,
Hani hasret, hani özlem, hani sen?
Günde kalmış buzlar gibi eridin,
Daldan kopmuş güller gibi kurudun.
Sensizliğe dayanamaz ölürdüm,
Hani yüzün, hani gözün, hani sen?
Şimdi daha mutluyum ben, sensizde,
Ölünmezmiş, yaşanırmış onduzda.
Beni saran sen olurdun yalnızca,
Hani elin, hani kolun, hani sen?
İbret olsun dost düşmana bu sevda,
Kapılmasın boşa çıkan duyguya.
Söz vermiştin benle ölüp gitmeye,
Hani sözün, hani yemein, hani sen?
Hani sevdan, hani aşkın, hani sen?
__________________
Gönlümle baş başa düşündüm demin;
Artık bir sihirsiz nefes gibisin.
Şimdi tâ içinde bomboş kalbimin
Akisleri sönen bir ses gibisin.
Mâziye karışıp sevda yeminim,
Bir anda unuttum seni, eminim .
Kalbimde kalbine yok bile kinim .
Bence artık sen de herkes gibisin.
Eylül 2008
|