İçimdeki Yangın
İçimdeki yangını söndüremiyorum,
Alev alev yakıyor içimi,
Elim kolum tutmaz oldu,
Parçalamak istiyorum kendimi.
Beni yakan kin mi? Nefret mi?
Zarar mı vermeliyim bir şeylere?
Bende olmayan malı? Servet mi?
Göçüp gitmelimiyim yoksa bir yerlere?
Gururum yerlerde süründü durdu,
Yal verdiğim hayvan beni sırtımdan vurdu.
Sevmezdim böyle karalar baglamayı,
Sevmezdim bir köşede oturup ağlamayı.
Beni once bilen şimdi tanımaz.
Olanı anlatsam kimse anlamaz,
İçimdeki yangını söndüremiyorum,
Geçmiş zamanı geriye döndüremiyorum.
__________________
Gönlümle baş başa düşündüm demin;
Artık bir sihirsiz nefes gibisin.
Şimdi tâ içinde bomboş kalbimin
Akisleri sönen bir ses gibisin.
Mâziye karışıp sevda yeminim,
Bir anda unuttum seni, eminim .
Kalbimde kalbine yok bile kinim .
Bence artık sen de herkes gibisin.
Eylül 2008
|