Can Erik – Canan Erik
Senin tadın dişlerimin arasında
Yeşilin gözlerime yansıyor
Parmaklarımla dokunuyorum etine
İstemlerim çoğalıyor
Üşüyorum...
Güneşin süzüldüğü boşluk içinde
Yapraklarım kırılıyor ansızın
Parmak ucuyla bir öpücük gönderiyorum
Yağmur sularıyla ıslandığın anlara
Düşünüyorum
Şehirlerin pörsülenmiş tadına
Seninle ulaşmaya çalışıyorum
Bulvarların kirlendiği
Yolların tütsülendiği günlerin
Az ötesine
Seninle yetişmeye çalışıyorum
Üstüste kibrit kutusu gibi
Tepetaklak dönen evlerde
Yaşıyorum
Ağaçların arasında küçücük gecekondu
Yeşermiş duvarları can sıcaklığında
Nefesleniyorum özgürce
Mini-minnacık yüreğimi
Yaprakların yeşiline lokma lokma
Banıyorum
Can erik-canan erik
Dudağıma sürüyorum rengini
Öpüyorum kokluyorum gözlerimin ucuyla
Süt damlıyor dudağımın üstüne
Tadımlanıyorum
Bozulmuş bir dünyanın doğasıyla
Soluklanıyorum
Can erik- canan erik
Sensin sadelik
Anlıyorum...
__________________
Gönlümle baş başa düşündüm demin;
Artık bir sihirsiz nefes gibisin.
Şimdi tâ içinde bomboş kalbimin
Akisleri sönen bir ses gibisin.
Mâziye karışıp sevda yeminim,
Bir anda unuttum seni, eminim .
Kalbimde kalbine yok bile kinim .
Bence artık sen de herkes gibisin.
Eylül 2008
|