Dönemeçler Dünyası
Kipriklerim ıslanacak
Bulutların bıraktığı yağmursuyuyla
Görmek istemiyorum gelişini
Gündüzün bitişini
Ölümsüz bir destanın varsoluşuyla
Sesimi ufuk çizgisinin yanana koydum
Kendimi güneşin battığı yere
Bana masal anlatıyor anka kuşu
Gözlerim hırçınlaşsa da
Beynimin onuru var
Acı
Gelip turnanın gözlerinde kurudu
Sevgi solucan yürüyüşüyle gelir
Ağıt yüzlü rüzgarlar çiçikleri soldurndu
Yel atına binmiz zulüm
Bahşişi ölüm
Halay çeken insanoğludur
Son anda
Kendimi yol kenarına koydum
Dönemeçler başında iş tutarken ellerim
Dünyanın onuru açlıkla simgelenir
Afrika da bir gecede bin ölü
Pasta yesin efendiler
__________________
Gönlümle baş başa düşündüm demin;
Artık bir sihirsiz nefes gibisin.
Şimdi tâ içinde bomboş kalbimin
Akisleri sönen bir ses gibisin.
Mâziye karışıp sevda yeminim,
Bir anda unuttum seni, eminim .
Kalbimde kalbine yok bile kinim .
Bence artık sen de herkes gibisin.
Eylül 2008
|