[NuraN]

Geometri Çizgileri

İnsan yaşamı unutuyor galiba
Mayıs gelip geçti Behram
Bir tek çiçek göremedim ne dersin?

Yürek bu,çiğdem çiçeği kadar nazlı
Hava tuz ruhu,hava barut kokusu
Munzur suyu yatağında uyurken
Yine küsmüş zerdali meyve vermiyor

Şimdi kafam geometri çizgileriyle dolu
Mor kahküllü şehzadeler atları kırbaçlıyor
Parçalanmış somun gibi harran ovası
Ağlıyor bak ellerimin içinde

Karacaoğlan sinsice dergahlara devrildi
Öylece parçalandı gönül kandili
Kayıp sevdaların solgun hüznü
Efsunlanmış kadınların eteklerinde ki haz
Çekilir dağların yalçın tepelerine

Bu kaçıncı kış böyle zorlu geçiyor
Kentler amansızca büyürken
Neden köyler küçülüyor?
Hu deyince mızrakların ucundaki fırtına
İkinci bir,
Gazi ordusuyla geldik avrupa kapısına
Mavi bir gülüş gibi yeşilini arıyor

Ürkek bir esinti var kapıların önünde
Kara önlüklü çocuk gibi ağlıyor
Şafakla çiğ düşmüş toprağın suratına
Savaşla kan
Yeryüzü cennet olacak biliyorum
Çocuklar greyfurta doyduğu zaman

Maviş kız
Gönlümün gül bahçesi olanca
Yıldızları toplayıp yanağına kondurmuş
Sonra oturmuş
Göleklerin ortasında şarkı söylüyor

Ölümcül bir insanın ölümsüz sevdasıyla
Acemilik dökülüyor korkusuzca yollara
Gün doruklardan sıyrılıp çıktığı zaman
Biz, ikibin yılını da görmüş olacağız
Bağlamanın telleri barış türküleri çalarken
Çocuklan üç bin yılını da görmüş olacak
Ben buna damı gibi inanıyorum

Anaların bacıların sevecen yüreklerinde
Kanat açmalı akgüvercin özgürce
Amm her şeyin öncesi Behram...
Greyfurt yiyen o küçük canlar büyümeli