Öykümsü
aralık dediğimiz ay
soğukları torbasıyla getirdi
bu gördüğüm tek gerçekti
şekerkamışları çoktan çürüdü
karayüzlü insanlar
çiçeklerin taç yapraklarından
yaşam hızını alırlar
su içinde dans ederler
karada uyurlar
şarkıları elma kokar ki
onlar sözlerini acıyla yıkamışlar
karayüzlü insanların
ömürleri ağıt dolu
azıkları acı
çünkü onlar
sakallarıyla mermeri yontuyorlar
toprak ana sen sakla onları
aralık dediğimiz ay
soğukları torbasıyla getirdi
bu gördüğüm tek gerçekti
şeker kamışları çoktan çürdü
__________________
Gönlümle baş başa düşündüm demin;
Artık bir sihirsiz nefes gibisin.
Şimdi tâ içinde bomboş kalbimin
Akisleri sönen bir ses gibisin.
Mâziye karışıp sevda yeminim,
Bir anda unuttum seni, eminim .
Kalbimde kalbine yok bile kinim .
Bence artık sen de herkes gibisin.
Eylül 2008
|