Ben geldim!
Ellerim bomboş, yüzüm dolu...
Biraz kırık dökük, biraz yorgun,biraz solgun
Ve
Bırakarak geçtiğim dağlara yüklendiğim bulutu...
Nerden bilirdim! ..
Mor çiçeklerinin buruştuğunu...
Al işte!
Denizin tuzuyla seviştim,
Ağacın kurusuyla;
Saçlarımda,
Yosunsuz taşların kına kokusu..
Dinmedi hala bilesin
İçimde gök gürültüsü korkusu...
__________________
Gönlümle baş başa düşündüm demin;
Artık bir sihirsiz nefes gibisin.
Şimdi tâ içinde bomboş kalbimin
Akisleri sönen bir ses gibisin.
Mâziye karışıp sevda yeminim,
Bir anda unuttum seni, eminim .
Kalbimde kalbine yok bile kinim .
Bence artık sen de herkes gibisin.
Eylül 2008
|