Bileşke
Bir gökyüzü var ezberimde,
Bir de yeryüzü...
Ne alaka ama!..
İkisi ile
Ufukta buluşuyorum...
Bir çizgideyim şimdi;
Gündüz çizip
Gece siliyorum...
Sen ötesindesin göğün ve toprağın...
Ufkun yani!
Bakışımı oraya çeviriyorum...
Var mısın,
Yoksa yok musun?
Ne garip!..
Bunu bile bilmiyorum...
__________________
Gönlümle baş başa düşündüm demin;
Artık bir sihirsiz nefes gibisin.
Şimdi tâ içinde bomboş kalbimin
Akisleri sönen bir ses gibisin.
Mâziye karışıp sevda yeminim,
Bir anda unuttum seni, eminim .
Kalbimde kalbine yok bile kinim .
Bence artık sen de herkes gibisin.
Eylül 2008
|