De 'De' Ölüm
bu bir kitap;
masal desem değil,
roman desem hiç değil...
bir günce belki, gerçek hayat!..
her sayfası aynı resim,
her sayfası aynı isim...
kapağı kara karton / kına baskı
içi incecik parşömen...
bakışımı yakar çıplaklığı...
her okuyan
önemli dipnotlar düşürdü hayatına
koşarken sevdalar peşinde / unuttuğu!
zamanı küçülttü vuslat adına,
özlemi büyüttü yollar boyu...
kolay değil
bir kara sevdadır bu loo!..
tadarken,
kırmızı bir trenin tünelden geçişi gibi
korku dolar içimize...
olsa da iki ucu ışık küre,
biz tam ortasındayız gülüm!
anla işte!..
ne ses duyduk
sabaha dair / serçe ıslığı
ne de çiçek gördük rengini soyunan
güneşe karşı...
yontulduk durduk
kara kalemler gibi çarkında hayatı
siyah beyaz düşlerle beraber / uyku sonu...
talaşlarımız can çekişir yapraklar üstü,
son cümlemizi söylerken noktadan önce...
sus be kara gözlüm!
ne diyecektin ki daha!...
beni sevdiğini söylemenin faslından gayrı!?
__________________
Gönlümle baş başa düşündüm demin;
Artık bir sihirsiz nefes gibisin.
Şimdi tâ içinde bomboş kalbimin
Akisleri sönen bir ses gibisin.
Mâziye karışıp sevda yeminim,
Bir anda unuttum seni, eminim .
Kalbimde kalbine yok bile kinim .
Bence artık sen de herkes gibisin.
Eylül 2008
|